Ndër filmat që kam në listën time të detyrave, ishte «baticë“Një që e kisha harruar fare me dëshirën time për të përditësuar veten, duke harruar filmat e disa viteve më parë. Dhe mbrëmë vendosa të kujtoj, dhe shumë rehat në shtratin tim pashë filmin e Terry Gilliam, 2005.
Një regjisor që unë personalisht e konsideroj brilant është Gilliam. Pas një Brazili spektakolar ose 12 Monos, nuk ka asnjë shans për zhgënjim. Dhe është se ajo që premton e përmbush. Epo, e nisa filmin pa e ditur se për çfarë bëhej fjalë dhe duhet të them se është shumë i vështirë.
Filmi ka në fokus protagonistin, i cili menaxhon këndvështrimin e filmit gjatë gjithë kohës. Një vogëlushe, vajza e një ylli roku të varur nga të gjitha llojet e drogës dhe një grua që në fillim të filmit vdes nga një mbidozë metadon. Vajza nuk e ka mësuar se çfarë është secila nga gjërat thelbësore në jetë dhe vdekja nuk ndalet së frikësuari nga pjesa më instinktive e qenies së saj dhe jo më si ndërgjegjësim për nënkuptimin e saj. Ajo injoron më shumë seç duhet dhe jeton në një botë fantazish, ku të gjithë rreth saj e mbrojnë atë dhe e mbajnë atë në një mashtrim që secili nga personazhet të përfundojë të jetë i veti. Me një të dashur që më vonë e merr për të dashurën e tij, e cila nuk është gjë tjetër veçse një paciente mendore dhe epileptike, Geliza-Rose, vajza, jeton në fantazinë e zanave, fantazmave dhe kukullave që janë miqtë e saj më të mirë.
Në një mjedis plot dritë, edhe pse pafundësisht shtypës, zhvillohen situata që njeriu, nga ana tjetër e diçkaje, e ndjen në gropën e stomakut si dhimbje përballë pafuqisë më të pastër. Morbiditeti nuk bazohet në vetvete, por më tepër në injorancën thelbësore, dhe shndërrimin në fantazi të çdo ngjarjeje dhe emocioni. Çdo gjë humbet për të fituar, ose fiton për të humbur.
Për ata që nuk e kanë parë këtë film, më duhet të them se është një nga ata që ka ndikuar më shumë në emocionin tim orët e fundit. Rekomandohet për njerëzimin dhe ashpërsinë e tij, fantazinë dhe pastërtinë e tij, dhe sepse Terry Gilliam është i trashë, i madh, i jashtëzakonshëm.