Këngët më të mira të vitit 2016

2016

2016 ka ka qenë një vit fatal kur bëhet fjalë për humbjen e artistëve të mëdhenj. lamtumirë e parakohshme me emrat e familjes skenën muzikore dhe historinë e muzikës në përgjithësi.

Pavarësisht lajmit të hidhur, viti 2016 ka qenë një vit me muzikë të mirë. Këngët më të mira të vitit na sollën momente të paharrueshme.

Më 10 janar të atij viti ai ndërroi jetë David Bowie, vetëm dy ditë pasi publikoi albumin e tij “Blackstar”. Më 21 prill ai vdiq Princ në 57 vjeç. 7 nëntor Leonard Cohen, dhe personazhi i fundit shumë i rëndësishëm që u shtua në listë ishte George Michael, i cili u nda nga jeta në të njëjtën ditë Krishtlindjesh, në moshën 53-vjeçare.

 Meghan Trainor, "Jo"

Një tjetër bombë me vulën e Meghan Trainor. Një talent që e bën të dallohet mes kompozitorëve hit. Teksti vazhdon në linjën e pushtetit të Trainor, i cili ka pozicionuar me zgjuarsi në krye një hit të ri të bazuar në "jo, jo, ne" dhjetë vjet pas 'Rehab'.

Ndër këngët më të mira të Leonard Cohen, "You Want It Darker"

Gjithmonë na befasonte dhe na befasonte zëri i tij serioz, burrëror, sugjestionues.

Leonard Cohen këndon vargje pas vargu në "You Want it Darker" në një mënyrë të mrekullueshme dhe sfiduese. Kjo temë ka një ton solemn, transcendent, por edhe një errësirë ​​të rrallë.

Kyle Craft, "Zonja e arkës"

Kyle

Në 27 vjeç, Kyle Craft shkon mënyrë për t'u bërë një yll i madh. Puna e tij e parë u bë për vinyl, me ngjyrime klasike rock. Ndër këngët më të mira të këtij albumi spikat Zonja e Arkës. Në temat tuaja të preferuara, ka referenca të vazhdueshme fetare për dashurinë dhe vdekjen.

 Carlos Vives ft Shakira, "The Bicycle"

Një temë e reggaetón e kënduar si duet, e freskët, origjinale dhe dinamike. I stolisur me një tingull kitarë që do të funksiononte njësoj me ose pa ritmin latin. Melodia është tërheqëse dhe shumë e arrirë. Dhe ka një fund shumë qesharak për këngën dhe videon promo.

Extraperlo, "Diçka ndryshe"

Ky album i fundit i Extraperlo titullohet 'Chill here'. Eshte nje përzierje e pasazheve të ndryshme melodi, ideale për një pasdite të qetë në Ibiza. Megjithatë, teksti sugjeron një zhgënjim, "Prisja kaq shumë nga ky qytet".

Fangoria, "Gjeometria polisentimentale"

"Gjeometria e polisentimentit" është një lutje për forma, duke filluar me një imazh dhe duke vazhduar me labirintet, skemat, katrorët, sferat, trekëndësha ose cilindra.

Për të nxjerrë në pah disa fragmente, siç është rasti i "një poliedri intuitiv, një qark racional që na ndihmon të ngrijmë, drejtojmë momentin".

Portokalli e gjakut, "Augustine"

Un qasje minimaliste, e përbërë nga një kitarë, një piano dhe një makinë daulleje. Dhe nuk ka më. Është një kompozim mjeshtëror pop që na kujton këngët më të mira të viteve '80.

Në video artisti na vendos në Stonewall Inn of the Lagjja Greenwich e Nju Jorkut ku filluan protestat e Krenarisë Gay.

Andy Shauf, "Magjistari"

"Magjistari" ndodhet në një festë, ku personazhet vuajnë për ata që nuk mbërrijnë, për ata që tallen me ndjenjat e tyre, për ata që i shpërfillin apo edhe vdesin pa e vënë re të tjerët.

Zëri i Andy Shauf ngrihet mes një grupi telash dhe kitarash elektrike.

Bruno Mars, "24K Magic"

Bruno

Pas suksesit të 'Uptown Funk', '24K Magic' ka qenë një vazhdim i denjë. Një këngë retro, por shumë simpatike, tërheqëse dhe sensuale. Me shumë grep dhe një prodhim të patëmetë.

Lady Gaga, "Iluzioni i përsosur"

Nje kenge kryesisht qesharake, me një refren tërheqës. Një Lady Gaga me pikën e keqe me të cilën ajo na ka mësuar. Tema zgjat tre minuta e një sekondë. Asgjë nuk duket rastësisht. Është sensualitet, provokim, rebelim... dhe talent.

Radiohead, "Burn the Witch"

Kënga fillon si një këngë nga Owen Pallett dhe Duket si një single Björk gjatë vargut të dytë. E dimë që jemi me ata të Thom Yorke-it, faleminderit për zërin e pagabueshëm të solistit dhe për tekstin.

Edhe pse "Burn the Witch" nuk është ndër këngët më të mira të gjithë karrierës së tij, po ka mjaft ndikim sa duam të dëgjojmë albumin e ri të Radiohead.

Pet Shop Boys, "The Pop Kids"

"The Pop Kids" ka një pikë nostalgjie, kujtese e asaj adoleshence që patën shumë prej nesh, me ritmin e këngëve të Pet Shop Boys. Një temë ikonë mbi atë që ka qenë trajektorja e "djemve nga dyqani i kafshëve shtëpiake". Një haraç në formën e një dhurate për legjionin e ndjekësve të tij.

Shtëpia Blu, "Mund të jetë më keq"

Një letër me nuanca të hidhura, trishtuese dhe gotike, që na kujton ato të Fangorias. Një himn i paharrueshëm, në damarin e La Casa Azul. Solisti, Guille, e këndon me një ton të ngadaltë, do të thoshte dikush se me dorëheqje autentike, duke thyer zërin në kor.

Shura, "Çfarë do të jetë?"

Në një I drejtohem tingullit të formulës së radios së 8-të0, kjo këngë Shura është tërheqëse dhe na bën të dëshirojmë të dëgjojmë më shumë. Refreni i tij është romantik, një metaforë për dashuri adoleshente, nostalgjike, e lezetshme. Në Britaninë e Madhe ka pritshmëri të mëdha për këtë muzikant të ri premtues.

Ariana Grande, "Into You"

Një Grande

Me një kompozim shumë instrumental dhe një goditje efektive në kor, Ariana Grande ka triumfuar sërish.

Ortekët, "Frakie Sinatra"

Siç mund ta merrni me mend nga titulli i tij, një këngë befasuese dhe qesharake në të njëjtën kohë. Kënga është një shkrirje e zhanreve të ndryshme, nga dëgjimi i lehtë në hip-hop deri në dancehall-

Beyoncé, "Formation"

Përtej një kënge, është një tekst kompleks muzikor ku imazhet dhe tekstet shkrihen në një tërësi ku ka tema të shumta. Ndër të gjitha çështjet spikat racizmi, varfëria, feminizmi dhe kultura e zezë.

Davis Bowie, "Lazarus"

Një këngë me ajër rocker, Kitarat e forta që vendosin ritmin, por me ajër klasik. Një këngë joshëse ku e madhe Bowie tashmë duket se na flet nga përtej, qysh në fillim. Përfundimi nuk mund të ishte më domethënës: "Ti e di që do të jem i lirë / ashtu si zogu blu / a nuk është diçka si unë?"

Rihanna, "Puna"

Rihanna

Ju shikoni kimi mes Rihanna-s dhe Drake, kur ata këndojnë së bashku Këngët e tua më të mira. Me ajrin e Karaibeve dhe tensionin e llogaritur, kërcimi është sensual, i ngrohtë.

Frank Ocean, "Nike"

Kënga e mbyll një lloj monologu introspektiv, ku jeni të ftuar të reflektoni për dashurinë dhe konsumizmin. Ai integron tre zëra të ndryshëm: apitufadën, ventrilokuistin dhe atë real. Rezultati është një kompozim plot pasion dhe ndjeshmëri melodike.


Lini komentin tuaj

Adresa juaj e emailit nuk do të publikohet. Fusha e kërkuar janë shënuar me *

*

*

  1. Përgjegjës për të dhënat: Miguel Ángel Gatón
  2. Qëllimi i të dhënave: Kontrolloni SPAM, menaxhimin e komenteve.
  3. Legjitimimi: Pëlqimi juaj
  4. Komunikimi i të dhënave: Të dhënat nuk do t'u komunikohen palëve të treta përveç me detyrim ligjor.
  5. Ruajtja e të dhënave: Baza e të dhënave e organizuar nga Occentus Networks (BE)
  6. Të drejtat: Në çdo kohë mund të kufizoni, rikuperoni dhe fshini informacionin tuaj.