Roman Polański, po ciężkim dzieciństwie i jednym z najbardziej traumatycznych wydarzeń w swoim życiu w 1969 roku, kiedy to jego żona Sharon Tate została brutalnie zamordowana, rozpoczyna lata 70., gdzie nadal będzie demonstrować swój ogromny potencjał kinematograficzny, choć jego pierwsze filmy w tej dekadzie nie były jego najlepszymi pracami.
Po świetnym 6 dekada polskiego filmowcaW 1971 premiera jego brytyjskiego filmu „Makbet”. Choć była to jedna z najlepszych adaptacji słynnej sztuki Szekspira, była to pierwsza kasowa porażka reżysera. Film zdobył nagrodę Bafta za najlepszy projekt kostiumów w 1973 roku.
Pomysł Romana Polańskiego na stworzenie filmu 3D zatytułowanego „Czarodziejski palec” doprowadził w 1973 roku do jego kolejnego filmu „Co?”, włoskiej komedii, jedna z najbardziej bezużytecznych filmografii filmowca.
W 1974 powrócił do swojego najlepszego kina filmem „Chinatown”, za który zdobył Złoty Glob dla najlepszego reżysera i po raz pierwszy zdecydował się na Oscara w tej samej kategorii. Film był nominowany do jedenastu nagród Akademii Hollywood i zdobył nagrodę dla najlepszego scenariusza oryginalnego.
Reżyser wraca do Francji na zdjęcia do swojego filmu z 1976 roku „Chimeryczny lokator”, thrillera psychologicznego uważany za kultowy film nadgodziny. Film ten był nominowany do Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes w tym samym roku.
Po spędzeniu 40 dni w więzieniu pod sześcioma zarzutami, w tym molestowaniem seksualnym małoletniej Samanthy Geimer, i zwolnionym warunkowo 28 stycznia 1978 r., na początku lutego tego samego roku opuścił Stany Zjednoczone, aby uniknąć odbywania kary. i osiadł z powrotem w Paryżu. Dyrektor już nigdy nie postawi stopy na amerykańskiej ziemi a jego filmografia zostanie podsumowana w dwóch filmach: „Nasionko diabła” z 1968 roku i „Chinatown” z 1974 roku.
więcej informacji | Mistrzowie filmu: Roman Polański (lata 70.)
Źródło | Wikipedii