Hiçbir şey karşılığında Eğlenceye vakit ayırmanın ötesinde, kendinizi iyi hissetmenizi sağlayan filmlerden biri. Seni çok fazla düşündürmezler ve seni düşünmeye zorlarlar.
On altı yaşında bir çocuk olan Darío, komşusu ve can dostu Luismi ile hayatın tadını çıkarıyor. Koşulsuz bir dostluk sürdürüyorlar, birbirlerini çocukluklarından beri tanıyorlar ve hayata dair bildikleri her şeyi birlikte keşfettiler. Ebeveynlerinin ayrılmasından sonra, Darío evden kaçar ve ona ticaretin ve hayatın faydalarını öğreten, kazanan havası olan eski bir suçlu olan Caralimpia'nın atölyesinde çalışmaya başlar. Darío ayrıca motosiklet arabasıyla terk edilmiş eşyaları toplayan yaşlı bir kadın olan Antonia ile de tanışır. Onun yanında, hayatı görmenin başka bir yolunu keşfeder. Luismi, Caralimpia ve Antonia, hayatlarını değiştirecek bir yaz boyunca onun yeni ailesi olurlar.
Dostluğun, karşılıksız vermenin gücü. Bu, film boyunca somutlaşan bir kavramdır. Bir çocuğun sadakati. Çünkü bunu unutmayalım Darío (Miguel Herran) aslında çok korkan bir çocuktur. Yıkılan bir dünyadan kaçan, kendi dünyasından. Ve bunun için giydikleriyle, dürüstlüğüyle ve kurtarabileceği kadar az şeyle kaçar; dostluk.
Bir de bu macerada ona eşlik eden bazı karakterler var. ilki senin arkadaşın louismi, her şeyi birlikte yaptığı bir ortak. Ayrıca birde şu var Antonia, yaşlı bir kadın (yönetmenin büyükannesi, Daniel Guzman) sevimlidir. Ve aslında karanlık tarafını gösteren bir dostluk sunan Caralimpia.
Senaryodaki en iyi şeylerden biri, aslında çok zorlu konuların ele alındığı tondur. Bolca meyve suyu alabileceğiniz boktan bir hayat. Çünkü hepimiz o gençlerdik. Ve hepimiz, başlarına gelen tüm trajik şeylere rağmen, onların yerine geçiyor ve iyi yönlerini deneyimliyoruz. Bu yüzden senaryonun bize en kaba olanı çok başarılı bir şekilde ve çok incelikle göstermesini seviyorum.
Hiçbir şey karşılığında detaylandırılmasının özünden evrensel bir mesaj gösterir. Bize boşuna verilen saf bir hikaye.