Yine birçok hayranın olduğu bir yıl daha Eurovision sosyal ağlarda -biz- diye bağırdılar "Gelecek yıl büyükannen seni görecek!" Ve bu, bir yıl daha İspanya'nın yarışmanın son sıraları arasında yer almasıdır. Bu yılla ilgili kötü olan şey -ve bu konuda birçok insanla hemfikir oldum- her şey dişlere verilen darbeyi daha da büyütmeye hizmet eden bir kreşendoda gidiyor gibiydi.
Ama en baştan gidelim. Birçok Eurofan, bunun olacağı haberini yüksek sesle alkışlarken Edurne Bu yıl temsilcimiz, sağlığa ne kadar kötü olduğu konusunda olağan eleştirilerle göklere yükselen diğer sesler. "zaferler" ve diğer güzellikler. Şarkısı 'Amanecer' keşfedildiğinde, eleştiriler daha iyi değildi. Korkunç bir şekilde uyarlanmış bir mektupsa, her şey çok tekrarlayıcıysa, düzse… işler zaten çirkinleşiyordu. Sonra video klip çıktı ve neredeyse insanlar meşalelerle sokağa çıktı.
Provalar başladığında, anksiyolitikler yağmaya başladı. Performans parlamadı ve Edurne'nin sesi çok güzel anları olmasına rağmen kötü anları da oldu. Ama işte o an sürpriz geldi, dün gece Edurne muhteşem bir performansla geceden vazgeçen bir çoğumuzu şaşırtmayı başardı. Birdenbire provalardaki Edurne'den hiçbir şey kalmamış gibi oldu, her şey güç -bazen kaçak, evet- ve hatta duyguydu, çünkü şarkı söylemeye başladığı anda yüzünden akan gözyaşından söz ediliyordu. Annemin dediği gibi: "saçlar diken gibi, hey". Gösteri sona erdiğinde, çoğumuz İspanya'nın iyi bir konumda olduğunu gördük... ta ki oylama gelene kadar ve onlar bize oy vermekten zirveye çıkıp dün gece katılan 21 kişiden 27'ini bitirene kadar. Nasıl olabilir? Birçok, birçok hayran için, Edurne harikaydı. Çoğu ülkenin neredeyse oy kullandığı boku tekrar yeme sırası bizde mi? Peki bu olacak. Bu yüzden Edurne'nin performansının tadına bakmayı tercih ediyorum.