"Kız arkadaşın ayrılırsa, sıçarsın." Şimdi değiştiler ve yeni projeleri var. Sloganı gelişmek ve hareketsiz kalmamaktır. Bu nedenle, 'La Unión', Rafa Sánchez, Luis Bolín ve Mario Martínez, olgunluklarında, ağın hararetinde bağımsızlıklarını aramak için çokuluslu şirketler tarafından çok iyi bakılan bir gruptan geçtiler.
Yorgun ama onları karakterize eden enerjiyle, Rafa Sánches, Luis Bolín ve Mario Martínez, müzikal içerik oluşturmaya devam etme yanılsamasını sürdürüyor.
Meksika topraklarında La Unión'un bir grup olarak bitmediğini ve daha anlatacak çok şey olduğunu gösterdiler. Bunu yapmak için, mevcut dağınık müzik sahnesinde bir niş aramaya devam edecekler ve modern ve yenilikçi bir "indie" grubu olarak ortaya çıkacaklar. Sahip olmak savaşma arzusu, yüzleşmeye devam etme arzusu, küçük odalarda bile, ancak yeni seslerle, kendilerini tekrar tekrar icat ederler.
Bir sonraki randevu gibi daha önemli bir randevu da onları beklemektedir. 25 Temmuz Vicente Calderón stadyumunda. İki ciltlik "Hip-Gnosis" ile kendi müzik etiketlerini oluşturdular. 2013 yılıydı ve yine farklı şeylere doğru gelişiyorlardı.
Kendileri olduğunu iddia ediyorlar 80'lerden Meksika'da hala aktif olan tek İspanyol grup (İspanyol rock'ın bir zamanlar yasaklandığı yer). Müziğe bağlılıklarını sürdürdüklerini ve tarzlarda hareketlilik dedikleri yeni şeyler yarattığını iddia ediyorlar. David Bowie'yi buna, kendini yeniden icat etme becerisine örnek olarak verdiler. Bu yeni yolda onaylayacaklarını… yapacaklarını söylüyorlar. Müziğiniz reggeaton gibi ses çıkaracak.
Bunlar 30 rekor kariyerleriyle gurur duyuyorlar, mevcut İspanyol müziğini çevreleyen değişkenlerde tekrarlanamayan benzersiz bir tarihsel yörüngenin sonucu.
Yeniden müziklerini dinlemeyi, resitallerine katılmayı, onlarla tekrar titreşmeyi ve unutmak istemediğimiz bir anı hatırlamayı sabırsızlıkla bekliyoruz.