Aktor właśnie miał premierę w kinach na całym świecie film science fiction WiedzącI Pablo O. Scholz przeprowadził z nim wywiad dla argentyńskiej gazety Clarín, aby można było opowiedzieć, jakie to było doświadczenie pracy w nim, pod rozkazami Alex Proyas.
Siostrzeniec Francisa Coppoli Opowiedział o tym, jak zaangażował się w projekt, czym różni się Wiedza, o swoich przekonaniach religijnych, o swoich artystycznych troskach jako dziecko, o swojej pasji do muzyki, o swoim dzieciństwie i dzieciństwie, o miłości do wujka i kultowego reżysera, Davida Lyncha.
Wywiad został przeprowadzony w lobby hotelu w Stanach Zjednoczonych, a aktor był bardzo uprzejmy odpowiadać na pytania nie tak bezpośrednio związane z filmem którą promował.
Następnie wywiad:
Jak myślisz, dlaczego Knowing różni się od wszystkich innych filmów katastroficznych?
Odliczanie jest inne, ponieważ ma silny duchowy motyw, a sposób jego rozwiązania jest bardzo duchowy. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale to nie jest tak, jak w innych filmach, które przedstawiają katastrofy jako spektakl, ale bardziej przypomina to, jak ta rodzina radzi sobie z tym, co się dzieje i jak rozwija się duchowo, aby sobie z tym poradzić. To było coś, co trzeba było powiedzieć. Żyjemy w trudnych czasach, każdemu jest ciężko. I myślę, że w trudnych czasach ludzie mają tendencję do oceniania tego, co jest naprawdę ważne.
Na ile ważne jest dla ciebie to, co nazywasz wymiarem duchowym, wymiarem religijnym?
Jakakolwiek droga do tego jest zawsze tym samym duchem. To jedyne, co mogę powiedzieć. Rzadko używam słowa religia. To bardzo surowe słowo. Wolę być enigmatyczny i zostawić to w duchu.
Czy interesują Cię proroctwa i przyszłość?
Fascynuje mnie czytanie o tych przepowiedniach. Ludzie tacy jak Nostradamus zawsze mnie fascynowali. Chociaż muszę powiedzieć, że wolę element zaskoczenia. Myślę, że gdybyśmy zawsze wiedzieli, co się wydarzy, w każdej chwili, boję się, że życie byłoby bardzo nudne.
Czy jesteś wierzący? Moja duchowość jest głęboko osobista. Nie mówię o tym.
¿Czy masz jakiś związek z Argentyną?
Jedyną rzeczą jest to, że naprawdę chciałbym kiedyś pojechać.
Twój wujek kręcił w zeszłym roku.
Tam, tak. Filmowanie Tetro. Ja wiem. To fascynujące.
¿Czy rozmawiałeś z nim na ten temat? Często z nim rozmawiasz?
Nasza rodzina jest bardzo zajęta, jak możesz sobie wyobrazić. Każdy robi swoje. Sporadycznie komunikujemy się drogą pocztową. Pozdrawiamy się nawzajem. Ale cieszę się, że wrócił do kamery i wykonuje swoją pracę.
Pochodzisz z rodziny, która ma wiele związków ze sztuką. W jakim momencie zdecydowałeś: zostanę aktorem?
Myślę, że zawsze mnie to interesowało. Odkąd byłem chłopcem dużo czasu spędzałem na swoim podwórku wyobrażając sobie - jak wielu chłopców - różne fantastyczne sytuacje, w których byłem astronautą lub rycerzem w zamku. Miałem wspaniałe doświadczenia. Myślę, że to są moje korzenie, wykorzystujące moją wyobraźnię i reprezentujące postacie, co robiłem od najmłodszych lat.
Czy napisałeś coś, kiedy byłeś dzieckiem?
Tak, mój ojciec (sierpień, brat Francisa Coppoli) zachęcał mnie do pisania opowiadań. Jest pisarzem i napisałem brakujące rozdziały. Przeczytałem książkę i umieściłem w niej rozdział, którego nie było w oryginale.
A czym one były? Fantastyczne historie?
Jakby to był zagraniczny korespondent, który wszedł do książki, przemówił do bohaterów i wrócił, by zrelacjonować, jak wyglądało ich życie w książce, mogliby to być król Artur albo Moby Dick.
Skąd wzięła się twoja decyzja o byciu aktorem?
Myślę, że odkąd mam ducha przygody i wiedziałem, że gdybym był aktorem filmowym, zostałbym przeniesiony w miejsca na całym świecie, że poznałbym wszystkich ludzi i doświadczyłem nowych rzeczy, które zaspokoją mój apetyt na życie i naturę . Na przykład właśnie nakręciłem „Sezon czarownicy”: musiałem spędzić dużo czasu w austriackich Alpach i to było dla mnie wspaniałe, że moje dzieci nauczyły się jeździć konno.
A co do muzyki? Byłeś dobrymi przyjaciółmi z Johnnym Ramone. Czy chciałeś być muzykiem? Czy grasz na jakimś instrumencie?
Chciałem być muzykiem, kocham muzykę. Uważam, że każda sztuka na pewnym poziomie aspiruje do bycia muzyką, nawet aktorstwem. Ale w tym czasie nie otrzymywałem lekcji ani instrumentów muzycznych. Nie wiem, co by się stało, gdybym skoncentrował się na muzyce. Ale wiem, że w mojej rodzinie są niesamowicie utalentowani ludzie, którzy są lepsi w muzyce niż ja.
Czy zamierzasz też zobaczyć operę? Tak, pojechałem obejrzeć The Rake's Race Strawińskiego w Wiedniu, co mnie zmroziło. Nie miałam pojęcia, że pewnego wieczoru wychodzisz do teatru i widzisz frontalną nagość. Jest scena z ogromną orgią. I jestem tam z żoną i synem. To powiedziawszy, było niesamowicie dobrze zrobione, było trochę szokujące. Mogłem się tego spodziewać w Las Vegas, ale nie wiedziałem, co stanie się w Wiedniu...
Jaką metodę działania preferujesz?
Improwizacja. Od czasu do czasu udało mi się włączyć do pracy moje zainteresowania jako pisarza. Większość reżyserów pozwoliła mi interweniować poprzez improwizację lub konkretnie napisanie jakiegoś dialogu. Udało mi się oddać się pisaniu scenariuszy. Czasami potrafię wypowiedzieć słowa, które pochodzą ze mnie.
Czy zdarzyło się to na przykład w przypadku Davida Lyncha?
Ach tak, absolutnie. Zrobiliśmy razem dużo improwizacji. Jest jednym z wielkich dyrygentów, którzy naprawdę kochają jazz i uwielbiają koncepcję jazzu, która polega na znajomości i znajomości tekstu i znajomości nut, które chcesz zagrać, ale improwizacji i odkrywaniu innych obszarów niż poprzez spontaniczność jazzu. mieć bardziej wierne dźwięki. Staje się bardziej abstrakcyjny iw tym sensie zbliża się do prawdy.
Czy będziemy mieli szansę zobaczyć cię w takich filmach jak „Dzikie serce” lub znowu pracować z twoim wujkiem?
Wystarczy zadzwonić. Ale to jeszcze się nie pojawiło. Rozmawiamy na poziomie osobistym, ale już od dłuższego czasu nie na poziomie zawodowym. Jesteśmy bardzo zajęci robieniem swoich rzeczy.
źródło: Klaryn