Jeśli za coś to jest scharakteryzowane Saga o mumii, zwłaszcza pierwsza część, to odzyskanie filmów przygodowych w stylu Indiany Jonesa. Pierwsza część, Mumia (1999), odniósł sukces, ponieważ kosztował 80 milionów dolarów i zebrał tylko 155 w USA. Powrót Mumii (2001), zebrał jeszcze więcej, łącznie 202 miliony przy koszcie 98. Ale trzecia część, Mumia: Grobowiec Cesarza SmokaMimo, że nie jest złym filmem, to w USA zarobił najmniej, bo tylko 102 miliony dolarów, i to on kosztował najwięcej 145 milionów.
Ale muszę powiedzieć na jego korzyść, że w pozostałych częściach świata odniósł sukces i odzyskał inwestycję na tyle, na ile możemy się spodziewać za kilka lat, kwartał.
Cóż, odkładając na bok liczby, pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy w tej trzeciej części Mumii, jest to, że rolę żony Brendana Frasera gra już nie Rachel Weisz, ale María Bello. I wydaje mi się, że Rachel zaginęła, ale wygląda na to, że aktorka postanowiła już nie mieć koszmarów o mumiach, heh, heh.
Jeśli chodzi o scenariusz, oferuje to, czego można się spodziewać po amerykańskiej przebojowej przygodzie: akcję i świetne efekty cyfrowe.
Tym razem rolę złego faceta, czyli mumii, wciela się Jet Li, choć nie oferuje nam wielu walk wręcz, które są jego. Cyfrowe efekty nie pozwalały mu dawać dużo kopa na planie.
Co do reszty, Brendan Fraser (Rick O'Coonell) odgrywa swoją typową rolę przystojnego, muskularnego, głupiego (zobacz także Podróż do centrum ziemi lub George z dżungli).
Po obejrzeniu końca filmu możemy pomyśleć jak w ostatnim filmie z Indiana Jones, że w rolę bohatera może wcielić się syn głównego bohatera.