W latach 90-tych Emir Kusturica kontynuuj w linii dobrego kina, które rozpoczęte w latach 80..
W 1992 wyjechał do Stanów Zjednoczonych do realizacji koprodukcji pomiędzy tym krajem a Francją „Arizona Dream”. „Arizona Dream”, filmu kultowego, jeśli taki istnieje, ocal wielkiego Jerry'ego Lewisa od zapomnienia umieścić go w salonie samochodowym pośrodku opuszczonego miejsca na pustyni.
Ale Lewis jest tylko aktorem drugoplanowym w tym wspaniałym filmie, najważniejszym punktem jest Johnny Depp i Faye Dunaway.
„Arizona Dream” otrzymał nagrodę Srebrny Niedźwiedź - Nagroda Specjalna Jury na Berlinale w 1993 roku.
W 1995 roku ponownie w Jugosławii przeprowadził kolejne z jego arcydzieł „Underground”. Przez wielu uważany za jego najpełniejsze do tej pory dzieło, choć trudno powiedzieć wśród tak dobrych dzieł autora.
„Underground” zdobywa Złotą Palmę na Festiwalu Filmowym w Cannes, wyprzedzając wielkie dzieła, takie jak „Nienawiść” Mathieu Kassovitza, „Ziemia i wolność” Kena Loacha”, czy „Spojrzenie Ulissesa” Theo Angelopoulosa, które w tym roku zostały wybrane do konkursu.
W 1996 miniserialu «Dawno, dawno temu był kraj », 300-minutowa wersja filmu „Underground”, która trwała nieco ponad połowę czasu.
W swoim kolejnym filmie „Czarny kot, biały kot” z 1998 roku rozwinął wszystkie swoje talenty operatorskie. Wspaniała komedia, dzięki której Emir Kusturica wygrał Srebrny Lew dla Najlepszego Reżysera na Festiwalu Filmowym w Wenecji tego samego roku.
Więcej informacji | Mistrzowie filmu: Emir Kusturica (lata 90.)
Źródło | Wikipedia
Zdjęcia | sclerosismultiplestafadora.blogspot.com online-zapytanie.com mirocina.net