Martin Scorsese To jeden z najlepszych wciąż aktywnych reżyserów, mistrz kina, który pozostaje na tym samym poziomie, co w latach 70., 80. i 90.
Biografia
Urodzony 17 listopada 1942 we Flushing, NY. Martin Charles Scorsese jest pochodzenia włosko-amerykańskiego. Od najmłodszych lat spędzał wieczory w kinie, co skłoniło go do poświęcenia się reżyserii zamiast kapłaństwa, jak pragnęła jego rodzina.
Powracającymi tematami w jego karierze były życie i obyczaje rodziny włosko-amerykańskiej, wina i odkupienie według religii rzymskokatolickiej oraz przemoc w społeczeństwie amerykańskim. Jego zainteresowanie muzyką skłoniło go również do kręcenia i produkcji filmów o piosenkarzach i zespołach.
Studia i pierwsze prace
Scorsese uzyskał tytuł licencjata reżyserii filmowej na Uniwersytecie Nowojorskim w 1964, aw 1966 uzyskał tytuł magistra w tej samej dyscyplinie.
Podczas studiów na uniwersytecie nakręcił trzy filmy krótkometrażowe „Wezuwiusz VI”, „Co taka miła dziewczyna jak ty robi w takim miejscu?”, „To nie tylko ty, Murray!”.
Po ukończeniu studiów reżyser nakręcił ostatni krótki film przed debiutem fabularnym, zatytułowany „Wielkie golenie” i był to rok 1967.
Od debiutu fabularnego do pierwszej połowy lat 70.
W 1967 roku reżyser nakręcił swój pierwszy film fabularny „Kto puka do moich drzwi?”, Dramat napisany przez samego Scorsese, w którym wystąpił jego kolega ze szkoły, Harveya Keitela.
Jego drugą pracą za kamerą był dokument „Sceny uliczne” z 1970 roku.
W 1972 roku „Pociąg Berthy”, serial B „Bonnie i Clyde” zaczął pokazywać potencjał reżysera.
W 1973 roku reżyser odniósł swój pierwszy wielki sukces:Złe ulice”, Taśma, która naznaczy jego własny styl. Nie był to w ogóle hit kasowy, ale zebrał entuzjastyczne recenzje.
Ellen Burstyn, aktorka wybrana do roli głównej w 1974 r.”Alicia już tu nie mieszka”, poprosił Martina Scorsese, aby to wyreżyserował. Tak było. Burstyn wiedziała, jak dobrze wybierać, bo tym filmem zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki, film zdobył też jeszcze dwie nagrody akademii i Bafta dla najlepszego filmu.
Po „Alicji już tu nie mieszka”, a jeszcze w 1974 roku filmowiec powrócił do filmu dokumentalnego z „włoski amerykański„Podejście do rodzin takich jak twoja w filmie średniometrażowym.
Druga połowa lat 70.
Film z 1976 roku ”Taksówkarz„To zrewolucjonizowało społeczeństwo Ameryki Północnej. Kultowe dzieło opowiada o tym, jak weteran wojny w Wietnamie z poważnymi problemami psychicznymi z powodu tego, czego doświadczył na polu bitwy, postanawia na własną rękę wymierzyć sprawiedliwość. W tym celu postanawia pracować w nocy jako taksówkarz, bo cierpi na bezsenność. Film, zwycięzca w tym roku Złotej Palmy wCannes, na dużym ekranie zadebiutowała aktorka Jodie Foster.
W 1977 Scorsese złożył hołd miastu, w którym urodził się z musicalem „New York, New York”, w którym wystąpił Robert De Niro i Liza Minelli.
Reżyser zakończył lata 70. dwoma dokumentami poświęconymi światu muzyki: „American Boy: Profil: Steven Prince” oraz „Ostatni Walc”, Oba w 1978 roku. Pierwszy to średniometrażowy film o życiu Steve'a Price'a, drugi to filmowanie koncertu„ The Band ”.