„Lubna”, siódmy album Möniki Naranjo, jest już dostępny
„Lubna”, uważane za „dzieło niesklasyfikowane” Móniki Naranjo, oferuje nam w trybie rock-opery ścieżkę dźwiękową książki, która trafi do sprzedaży we wrześniu przyszłego roku.
Przyznaję: byłem jednym z tych, którzy wątpili w końcowy wynik „Lubnej”. W dodatku było to jeszcze jedno pytanie niż komentowane na blogu. Pierwszy kontakt z „Jamásem”, pierwszy zapowiedź nowej pracy Móniki Naranjo, w pełni mnie zaintrygował. Mała część całej historii, która na dodatek zawierała tyle dramatu, że całkowicie wyrwała mnie z gry. Kolejne zapowiedzi, „Fin” i „Lost”, również nie wykazały spójności, tylko dramat i więcej dramatu.
Ale „Lubna” wpadła w nasze ręce ostatni piątek i wymagało to tylko całkowitego wysłuchania, spokojnego, zwrócenia uwagi, że takie dzieło musi je zrozumieć. Nagle wszystko nabrało sensu: każda piosenka, każdy element układanki pasują idealnie. Potem, ku mojemu zaskoczeniu, nastąpiły te zwroty w produkcji, których zawsze tak bardzo wymagam, przejście od najdelikatniejszego liryki do dzikiego rocka, przejście przez flamenco, a nawet najbardziej desperackie tango, uzyskanie tak niesamowitej mieszanki, w której się zanurzasz. historię i cierpieć tak, jakby była twoją. Nie potrafię zliczyć, ile razy zetknęłam się z kolczastymi włosami.
Wyprodukowany w całości przez samą Mónicę Narano, Pepe Herrero i Chrisa Gordona, „Lubna” jest ścieżką dźwiękową do tytułowej książki, która ukaże się we wrześniu przyszłego roku. Książka, napisana przez przyjaciółkę Moniki, jest sztuką mającą zabrać ją do teatru, czegoś, czego ta rockowa opera potrzebuje jak woda. Specjalna i obowiązkowa wzmianka o współpracy Mariny Heredia w „Boomerang”, jednej z najmroczniejszych piosenek na płycie, oraz Jaime Heredia „Parron” w L'ombrze.