Przedstawiamy ekskluzywny wywiad z grupą rockową Navarrese dikery, że z jego piątą pracą "Karuzela" Podjęli więcej niż definitywny krok w kierunku konsolidacji stanowego rocka na świecie. Więcej informacji o jego nowym albumie znajdziesz w artykuł, o którym publikujemy "Karuzela". I oczywiście na odnowionej stronie internetowej: dikers.com
Tutaj masz wywiad:
- Jak określiłbyś swój styl, bo kto jeszcze nie słyszał Twojej muzyki?
Nasza muzyka nie ma określonego stylu, mamy szybkie piosenki, wolne piosenki, pół razy, mamy nawet rap. Trudno byłoby określić się w konkretnym stylu, chociaż w prawie wszystkich utworach mamy gitarę i rockową podstawę. Wiele grup podczas komponowania myśli o wyciąganiu za jedną lub drugą rolkę, jesteśmy jednymi z tych, którzy po prostu komponują, nie myśląc o stylach. Potem są piosenki, które przychodzą i inne, które nie.
- Czy możesz nam polecić hiszpańską grupę rockową (nie warta XD) i inną zagraniczną?
Hiszpański: Hamlet. Widziałem ich wiele razy na żywo i mają talent, który cię przeraża, ale ostatni raz, kiedy ich widziałem (około 2 tygodnie temu), wystraszyli mnie. Są zajebiście świetni na scenie i brzmią naprawdę, naprawdę dobrze. Miały też objętość, z której prawie krwawiły mi uszy. Podobało mi się.
Obcy: Fall Out Boy. Jego najnowszy album wydaje mi się najlepszą rzeczą, jaka została zrobiona od lat. Wokalistka ma głos i technikę, którą kocham. Mam nadzieję, że zobaczę ich na żywo i spełnią mojego spektakularnego fana.
- 9 lat i 5 albumów później. Jaka jest sztuczka, by Carousel nadal brzmiała jak „Dikers” jako twój pierwszy album?
Prawda jest taka, że nie wiem, na czym polega sztuczka. Jak wspomniałem wcześniej, podczas komponowania nie zamykamy żadnych drzwi. Piosenki wychodzą naturalnie i być może ta naturalność sprawia, że brzmimy jak dikerzy.
- Czym byłaby grupa rockowa bez współpracy na swoich albumach? Dikers bez wątpienia ma jednych z najlepszych, ale w jakich projektach innych grup możemy Cię znaleźć?
Mam studio nagraniowe i jestem oddany grupom nagraniowym i wielu z tych grup współpracuję. Na przykład Havoc, Enrtevías, Mr Fylyn, Barua, Broken Dreams, Got Cash, Bottle Poets, Marvin. Zyfra, Barricada, Okplöide... A poza moim studiem z Clueless, Marea, El Vicio del Duende...
- Na Twojej stronie (dikers.com) widzimy, że Twój harmonogram koncertów nie przestaje rosnąć. W tym roku są też projekty na wyjazd za granicę, takie jak trasa, którą zaznaczyłeś dla Niemiec?
W tym roku w tej chwili nie ma nic za granicą, ale album został wydany w Niemczech i gdzie indziej, więc jeśli będziemy mogli wybrać się na małą wycieczkę. Nigdy nie wiesz…
- Jak przebiega proces twórczy, na czym opierasz się komponując swoje piosenki?
W codziennych rzeczach, które przytrafiają się każdemu. W chwili pisania tego tekstu patrzę na ruchy, które przytrafiają się na przykład mnie lub koleżance i staram się uchwycić uczucia, jakie te sytuacje wywołują dla Ciebie. W ten sposób jest wiele osób, które czują się utożsamiane z tymi uczuciami.
- (to dla Ikera): Już w „Nocach, które sam wymyśliłem” widzieliśmy, że tak jak w „Carousel” zacząłeś pisać prawie wszystkie teksty, jest to być może ta część, która najbardziej różnicuje 3 pierwsze albumy ostatnie dwa ???
Tak mysle. Na pierwszych albumach było mi ciężko pisać, ale na tych drugich jest mi łatwiej. Myślę, że z biegiem czasu wszystko staje się jaśniejsze i łatwiej przełożyć to na piosenkę.
- Nie myśleliście o odzyskaniu drugiej gitary, która zaginęła wraz z odejściem Gorki po Dale Gas?
Prawda jest taka, że przyzwyczailiśmy się do tego trójkąta. Na początku trudno było nam wybrzmieć mocniej na jednej gitarze, ale uczysz się robić rzeczy inaczej. W tej chwili czujemy się bardzo dobrze i we trójkę czujemy się bardzo komfortowo.
- W kwestii rekordowej sprzedaży, jak trudny jest świat rocka po hiszpańsku kastylijskim?
Trudne wszystko. Jeśli chodzi o sprzedaż płyt, rock jest zły i każdy inny styl jest zły, myślę...
- Czy masz specjalny koncert, który pamiętasz bardziej niż jakikolwiek inny?
Szczególnie pamiętam San Fermín z pierwszym albumem, San Fermín (również) z czwartym albumem. Pamiętam Riviera z Rosendo, deck The Leganés z La Fuga, pamiętam Warped Tour… Nie wiedziałbym, z którym zostać
- Jakie masz zdanie na temat internetu, który pomaga promować grupy, czyniąc je znanymi, a tym samym generując więcej koncertów, czy przekazujesz cały ten ruch sieci, czy jesteś wobec niego krytyczny?
Wszystko ma swoje dobre i złe strony. To prawda, że pomaga promować się wielu grupom. Prawdą jest też, że sprzedaje się znacznie mniej płyt, choć koncerty są coraz lepsze.
- Kto najbardziej Cię zaskoczył w świecie rocka, oczywiście na dobre lub na złe?
Byłem bardzo zaskoczony piosenką, którą SA nagrał z Violadores del Verso. Brzmi dla mnie jak dobra mieszanka rocka i rapu.
- Na koniec… życzę Ci tylko, aby na tej trasie na każdym koncercie zobaczyło Cię ponad 100 serc i że do zobaczenia 6 czerwca w Casa del Loco w Saragossie 😉
Mamy nadzieję dać kañita na tym koncercie. Poza tym mój kuzyn pochodzi z Saragossy i rapował z nami na albumie… Dałem temu upaść.
Pozdrowienia. Agur