Urodzony w 1947 roku Japończyk Takeshi Kitano jest znany w swoim kraju z kilku aspektów. Kitano jest aktorem, reżyserem, scenarzystą, producentem, montażystą, komikiem, prezenterem, malarzem, pisarzem, a od 2005 roku profesorem w Graduate School of Visual Arts of Visual Arts. Tokijski Narodowy Uniwersytet Sztuk Pięknych i Muzyki. Ale to, z czego stał się znany na całym świecie, to reżyseria filmowa.
Takeshi Kitano doszedł do realizacji przez przypadek. Był tylko głównym aktorem w "Gwałtowny policjant”, Kiedy produkcja skończyła się reżyserowi, a producent mu to zaproponował. Tak więc w 1989 Kitano zadebiutował w filmie fabularnym, który okazał się arcydziełem. Dzięki temu filmowi zdobył najpopularniejszą nagrodę aktorską i był nominowany do nagrody dla najlepszego aktora od Japońskiej Akademii Filmowej.
Wspaniały wynik pierwszego filmu skłonił go do reżyserowania, a w 1990 roku kręcił już swój drugi film”Temperatura wrzenia”, w którym po raz kolejny był bohaterem.
W 1991 roku rzucił „Scena nad morzem”, Pierwszy film, który wyreżyserował, nie występując w nim jako aktor.
Film, który w przeciwieństwie do poprzednich dwóch nie jest o policji i mafia yakuzy, powracające motywy w jego filmografii.
La Akademia Japońska nominował Kitano za najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz i najlepszy montaż za ten film.
Jeśli jego filmy do tej pory były świetnej jakości, w 1993 roku”Sonatyna„Odniósł dla niego jeszcze większy sukces. „Sonatine” przez wielu uważany jest za najlepszy film japoński.
Film zdobył nagrodę dla najlepszego filmu w sekcji Un Certain Regard Festiwalu Filmowego w Cannes, a także jako pierwszy reżyser, który wybrał Złotego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji.
Jego kolejne dwie prace były nieco drugorzędne i niewiele wykroczyły poza granice jego kraju, "Getting Any?" Film „Kids Return” z 1994 i 1996 roku.
W 1997 roku z „Hana-bi” najlepszy Kitano powraca z filmem o policji i mafii, choć tylko jako tło do głębszych wątków. „Hana-bi” została zwycięzcą w tym samym roku Złoty Lew Festiwalu Filmowego w Wenecji tego samego roku.
Dwa lata później, w 1999 roku, odbyła się premiera Kitano „Lato Kikujiro”, Komedia w formie filmu drogi, która zdobyła takie nagrody jak Nagroda Krytyków i Nagroda dla Najlepszego Aktora na Seminci in Valladolid. Film był także nominowany do Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes.