Obecność Paula MacCartneya w Madrycie w ubiegły czwartek, 2 czerwca, przypomniała nam wszystkim geniusz muzyczny, który otrzymujemy od Beatlesów. Bez nich nic nie byłoby takie samo.
La pasja, z jaką obecni na stadionie Vicente Calderón przeżyli ten koncert znalazło odzwierciedlenie w oddanej publiczności, z wątpliwościami, czy będzie to ostatnia okazja, aby usłyszeć go na żywo w Hiszpanii.
Paul MacCartney ma już blisko 74 lata i nadal jest na scenie muzycznej, choć jego wizyty w Hiszpanii nie są częste, w przeciwieństwie do Rolling Stonesów czy Bruce'a Springsteena, co powoduje, że wśród fanów skupiają oni większą liczbę fanów. ludzie.
Koncert rozpoczął się od "Jeden na jednego", po którym następuje kolejny świetny temat, "Ciężka noc"i jest to, że ten ostatni nosi swój podpis wraz z podpisem Lennona, nie jest to imitacja. Po nich widowisko na wysokości, z ogromnym repertuarem, spektakularne efekty świetlne z tyłu planu doświetlające najintensywniejsze chwile, a nawet lasery i fajerwerki z "Żyj i pozwól umrzeć".
Koncert kontynuował łączenie piosenek Beatlesów z utworami The Wings i ich solową sceną, na przemian z basu na fortepian i gitarę akustyczną. Ale przede wszystkim skupia się na kompozycjach Fab Four, wiedząc, że jest to ich wielka skrzynia skarbów. Były fragmenty, w których cała zdolność jest podekscytowana i pląsawica, a inne do słuchania śpiewu między szeptami i, jeśli to możliwe, bardzo blisko pary, jak to ma miejsce w przypadku I kocham ją o „Wczoraj”, w innej wersji.
Między tematem a tematem nie brakowało dobrego humoru. Przykładem tego jest sytuacja, gdy Paul zdjął kurtkę i powiedział, że to jedyna zmiana ubrania, jaką zamierza zrobić. Właściwie MacCartney wciąż ma młodzieńcze podteksty, z dżinsy i biała koszula.
Niezbędne są odniesienia do Lennona, George'a Harrisona i jego żony Lindy, już nieżyjącej, w piosence „Maybe I'm Amazed”.