De zeer heterodoxe muzikale neigingen van Steve Manson hebben me laten ploeteren in verschillende stijlen en ze schaamteloos mixen: Van een soort intens psychedelische akoestiek zelfs de vreemdste soort hip hop, getint met ritmes en teksten die plotseling ondergedompeld lijken in een diepe depressie en tegelijkertijd interessante creatieve eigenschappen van tijd tot tijd benadrukken.
Dit laatste project start hem op het gebied van: techno y elektro jaren tachtig, vermengd met brieven van wrok en zelfs sadomasochistische toespelingen.
De donkere kant van Manson is aanwezig in Plezier Drukpunt, en wordt weergegeven door de melodieën van het toetsenbord die in sommige maten duidelijke invloeden van groepen opmerken, zoals Dead Or Alive, Depeche Mode en hoger Erasure.
Mijn voorkeur: "zal ze komen?'.
Via | zwarte affaire