Een paar dagen geleden zag ik, in een comfortabele fauteuil in een comfortabel huis, en op een aardig groot scherm, de nieuwste film van Meirelles'de blindheid«, Aanpassing van het werk van Saramago, « Essay over blindheid ».
Voor wie het niet gezien heeft, het is een film met zeer indrukwekkende beelden, op dit moment door de hardheid waarmee de gebeurtenissen worden verteld. Een epidemie begint alle burgers van Noord-Amerika te treffen, waardoor ze volledig blind worden. Om de veiligheid van niet-geïnfecteerden te behouden, besluit de regering om de nieuwe blinden in detentiecentra te plaatsen, waar ze zichzelf moeten organiseren en beheren. Een van de personages die blind wordt, is getrouwd met een vrouw die, om hem te vergezellen, doet alsof ze blind is, en uiteindelijk op dezelfde plaats wordt opgesloten.
Naarmate de tijd vordert, wordt het detentiecentrum steeds drukker, wat leidt tot talloze gewelddadige complicaties, meer doden en wedstrijden, evenals burn-outs. Door de hele film heen is zij de enige die kan zien, en dus de enige die degenen die niet kunnen zien kan helpen, maar ook de enige die de emotionele plagen die de omstandigheid met zich meebrengt, lijdt.
Persoonlijk geef ik toe dat de film naar mijn zin is geweest, en het heeft me zo gestresst dat ik veel wegzak in de fauteuil waar ik was. Maar aan de andere kant kan ik niet ontkennen dat het niet meer is dan een vrij letterlijke bewerking van de roman. En dit waarom? Omdat ik dacht, toen ik het zag, dat de film niet de risico's van discipline nam. De bioscoop biedt mechanismen en instrumenten om bepaalde dingen op een veel rijkere manier te kunnen vertellen, en totaal anders dan wat in een roman zou worden geteld.
De geschreven tekst geeft een onvergelijkbare vrijheid aan de verbeelding. Welnu, de bioscoop moet ook kunnen profiteren van zijn eigen tools om hetzelfde effect te bereiken. Persoonlijk moet ik zeggen dat ik moe ben van de weinig gespeelde aanpassingen, die wedden op een letterlijkheid die weinig verrijkt. Van dit alles is de film best goed, en de originele roman is geweldig, erg goed ...