Vandaag, 1 april, is Zorro Day in de verkoop gegaan 'Metal Resistance', het nieuwe album van het Japanse BABYMETAL, een werk dat, hoewel het soms wat volwassener klinkt dan zijn gelijknamige album, 'Babymetal' (2014), je opnieuw de handen op je hoofd laat leggen met die geweldige mix van extra aardbeienfuchsia J-pop met de krachtigste metal ... zelfs meer dan op het vorige album.
Als er iets is dat vanaf de eerste luisterbeurt wordt opgemerkt, is het dat, de architecten achter SU-METAL, YUIMETAL en MOAMETAL, die wereldtournee waarin ze de bloem en de geboorteplaats van metaal hebben ontmoet, heeft ze super goed gedaan, met duizend invloeden van hier en daar om bijna alle nummers op 'Metal Resistance' anders te laten klinken, iets dat al gebeurde met 'Babymetal', maar nu met dat punt een beetje - en net een beetje - volwassener.
In 'Metal Resistance' is de muziek niet meer zo Baby
Wat wel erg opvalt in 'Metal Resistance' is de vrijwel totale afwezigheid van nummers in de trant van 'Gimme Choco!!', 'Doki Doki Morning' of 'Line!', want daar zit de grootste verandering. dit nieuwe BABYMETAL-album, en dat is muziek is niet zo Baby, hoewel het afvalt "metaal" en ook dezelfde kwaliteit op vocaal niveau waaraan SU-METAL ons heeft laten wennen.
Wie op zoek is naar die kant van BABYMETAL vol wilde riffs vermengd met elektronische sequenties en melodieën gedrenkt in zure aardbei - hun beste kant - zal volop genieten van 'Awadama Fever', 'GJ!' of 'YAVA!'; voor degenen die die stap voorwaarts waarderen die ze ons op dit nieuwe album bieden, ze zullen blijven genieten van 'Road of Resistance' en 'KARATE', waaraan ze 'Amore' zullen toevoegen - dat bijna een voortzetting lijkt van 'Road of Resistance'- en 'Tales of the Destinies', een van de meest verrassende dwaasheden - en mijn favoriet - van 'Metal Resistance'.