De aanwezigheid in Madrid van Paul MacCartney afgelopen donderdag, 2 juni, heeft ons allemaal herinnerd aan de muzikaal genie dat we krijgen van de Beatles. Zonder hen was niets hetzelfde geweest.
La passie waarmee de aanwezigen in het Vicente Calderón-stadion dit concert beleefden werd weerspiegeld in een toegewijd publiek, met de twijfel of het de laatste gelegenheid zal zijn om hem in Spanje te horen wonen.
Paul MacCartney is nu bijna 74 jaar oud en blijft actief in de muziekscene, hoewel zijn bezoeken aan Spanje niet frequent zijn, in tegenstelling tot de Rolling Stones of Bruce Springsteen, waardoor ze een groter aantal fans onder de fans concentreren. mensen.
Het concert begon met "Een op een", gevolgd door een ander geweldig onderwerp, "Een welverdiende nachtrust", en is dat de laatste zijn handtekening samen met die van Lennon draagt, is het geen imitatie. Daarna een show op hoogte, met een enorm repertoire, spectaculaire lichteffecten achterin de set om de meest intense momenten te verlichten, en zelfs lasers en vuurwerk met "Leef en laat sterven".
De show bleef nummers van de Beatles combineren met die van de Wings en die van hun solopodium, afwisselend van bas tot piano en akoestische gitaar. Maar het richt zich vooral op de composities van de Fab Four, wetende dat het hun grote schatkist is. Er waren fragmenten waar de hele capaciteit opgewonden en chorea is, en andere om tussen de fluisteringen door te luisteren en, indien mogelijk, heel dicht bij het paar, zoals het geval is bij En ik hou van haar o "Gisteren", in een andere versie.
Tussen onderwerp en onderwerp was er geen gebrek aan goede humor. Een voorbeeld hiervan is toen Paul zijn jas uitdeed en zei dat dit de enige verandering van kleding was die hij ging doen. MacCartney heeft eigenlijk nog jeugdige ondertonen, met jeans en wit overhemd.
Verwijzingen naar Lennon, George Harrison en zijn vrouw Linda, inmiddels overleden, met het nummer "Maybe I'm Amazed" zijn essentieel.