De regisseur van 'Warcraft, The Origin', zegt Duncan Jones... zo trots als hij is "pissed off" door het traject van deze film. Hij erkent echter ook dat hij ondanks de slechte recensies en de commerciële hit in de Verenigde Staten graag een hypothetisch vervolg zou willen overnemen.
Het geval van deze eerste film in een hypothetische saga was dit jaar zeer opvallend.
Hoewel het als een klinkende mislukking zou kunnen worden beschouwd als we ons houden aan de critici en vooral aan de schaarse 42,2 miljoen euro die de film in de Verenigde Staten ophaalde, heeft de film een aanzienlijk aantal verdedigers en, belangrijker nog, met de goedkeuring van om de Chinese markt te veroveren en over de hele wereld goed te hebben gepresteerd.
De totale wereldcollectie, bijna 390 miljoen euro, opent de deur naar een mogelijke continuïteit. Hoewel Duncan Jones beweert een verdeeld hart te hebben als hij zich zijn ervaring in de eerste aflevering herinnert, geeft hij toe dat hij bereid is de uitdaging een tweede keer aan te gaan.
In zijn woorden: “Als er een kans is voor ons om nog een film te maken in het 'Warcraft'-universum, denk ik dat we al het hardste werk aan de eerste film hebben gedaan door de tafel te dekken. Ik wil graag profiteren van die drie en een half jaar hard werken en een beetje van dat universum kunnen genieten nu het moeilijkste al achter de rug is. Dus wie weet? Misschien ben ik een masochist.
Bedenk dat Duncan Jones de zoon is van wijlen David Bowie, en hij beweert dat de resultaten van "Warcraft" hem trots maken en hem tegelijkertijd kwaad maken. Klachten over de daaropvolgende montage van de producenten: "Als je een film probeert te maken, en je probeert het op een specifieke manier te maken, word je gedood door een dood van 1.000 doden. En ik heb het niet alleen over bezuinigingen in de montage, maar over kleine veranderingen die op het eerste gezicht irrelevant lijken. als directeur, de enige manier waarop ik me kan voorstellen dat ik een film maak, is op een holistische manier.
Jones erkent dat hij is niet tevreden met het tempo van de film of het resultaat, en beweert dat er delen van de film zijn die werken en delen die niet werken.