El Sí, het Jonge Supplement van de Argentijnse krant hoorn, heeft een interview gepubliceerd met de jonge popzangeres, die samenviel met de release van haar nieuwste album Ik ben het niet, jij bent het.
De Engelse artiest vertelt over zijn familie, zijn seksleven en natuurlijk zijn nieuwe album, hoe verschillend hij eruit ziet (en hoort) in vergelijking met zijn eerdere werken.
Gedurende het hele interview kun je rebellie en puberale overtreding ademen waaraan Allen ons heeft gewend, maar je kunt ook zien wat de songwriting proces en waar u zich zorgen over maakt bij het schrijven van de nummers.
Ik laat je met een deel van het interview, hieronder laat ik de link voor degenen die het volledig willen lezen.
- Veel kinderen gaan naar je shows. Word je ooit zelfbewust als je het over deze onderwerpen over seks en kansarme vriendjes hebt?
-Nee, de mensen die naar mijn concerten komen, hebben mijn liedjes al gehoord en komen ze live zien. Ik voel me helemaal niet zelfbewust. En als ik geremd zou zijn, zou ik ze niet schrijven omdat ik componeer met de bedoeling het thema te interpreteren. Eigenlijk heb ik nooit remmingen.
-In "Alright, Still" heb je een lied opgedragen aan je broer ("Alfie") en een ander aan je grootmoeder. Zijn er meer familie-inwijdingen?
-Aan familieleden? Ja, Go Back to the Start gaat over mijn zus. Hij was er niet, gaat over mijn vader. Dat nummer heeft een oude jazzplaat uit de jaren 40 die op de achtergrond speelt, omdat het het gevoel heeft van een oud nummer. Het gaat over mij en mijn vorig leven en het doet denken aan een andere tijd. Oh, en Chinees gaat over mijn moeder.
-Net als in je debuut, zet je in de meeste nieuwe nummers ervaringen die niet grappig zijn in vrolijke melodieën en met teksten vol humor
-Ik denk dat het de enige manier is om nummers te maken die voor mij logisch zijn. Ik zie het nut er niet van in om heel erg verdrietig te zijn over iets. Dus ik probeer het grappig te maken. En integendeel, gelukkige dingen lijken droevig. Ik denk dat, in zekere zin, mijn tegenstrijdigheid mijn muziek interessant maakt.
-Het thema "22" gaat over een meisje dat zich onder druk gezet voelt om een vriendje te hebben als symbool van succes. Denk je dat dat de reden is waarom veel jonge vrouwen duurzame relaties kunnen zoeken?
- Haha ja. Waarom? Gebeurt dat niet in Argentinië? Ik denk dat het onderwerp ook probeert te vertellen dat als een meisje voelt dat ze niet weet waar ze in haar beroep heen moet, haar enige mogelijkheid ligt in een man en in het idee dat hij haar financieel kan ondersteunen.
-Heb je tijd om e-mails aan je fans te beantwoorden zoals je eerder deed?
-Ik probeer het te doen. Mijn assistent checkt mijn e-mail, zij is degene die dingen voor me neerlegt om te ondertekenen. Ik stuur veel dingen naar de fans. Ik kan niet meer reageren op MySpace, maar ik reageer wel op brieven en materiaal die ik per post ontvang.
-Je eerste venster was MySpace. Heb je daar bands ontdekt?
-Ja, ik heb veel mensen ontdekt op MySpace. Kate Nash is een van de mensen die ik daar heb ontmoet. Ik luister graag naar haar. En er is een nieuw meisje genaamd La Roux. Het is zeer goed. Ik vind het leuk.
- Was je echt zo rebels op school als ze zeggen?
- Nee, niet zo veel. Eigenlijk was ze erg ongelukkig toen ze op school zat en wilde ze van school veranderen. Mijn enige manier om eruit te komen was me te misdragen en ze zouden me achtervolgen. Het was mijn manier om met ze om te gaan.
-Hoe heeft muziek je veranderd?
-Ik denk dat het me een richting in het leven heeft gegeven. Het was iets dat je kon doen en een positieve reactie van mensen kreeg. Alles wat hij tot dan toe deed, lokte negatieve reacties uit. Muziek was het eerste wat ik deed dat mensen leuk vonden.
Om het volledige interview te lezen, klik op hier
bron: hoorn