De journalist van de Engelse krant The GuardianEmma Brooks, voerde een interview met de grote Amerikaanse regisseur, Clint Eastwood, die hier reproduceert hoorn, In de vertaling door Elisa Carnelli.
Met zijn eeuwige afdruk van een typisch Amerikaanse held, Eastwood In het laatste deel van zijn uitgebreide carrière werd hij aangemoedigd om achter de schermen te werken en zijn eigen films te regisseren. Met het verstikkende drama Mystieke rivier, Eastwood hij kreeg onmiddellijk erkenning en een groot deel van het publiek en critici ontdekten hem als filmmaker.
De acteur en regisseur, die bijna 80 werd, ontmoette Gran Torino, wat zijn afscheid als acteur markeert. en waarin hij een vijandige, weduwe en zeer ongezellige oude man speelt, die een aantal van de racistische vooroordelen draagt die in de Amerikaanse samenleving bestaan.
Doorheen de notitie bespreken Eastwood en de journalist de betekenis van het maken van een film als Gran Torino, van zijn karakter, van zijn volgende werk, The Human Factor (een biopic over Nelson Mandela, met in de hoofdrol Morgan Freeman),
De opmerking hieronder:
Wilde je vanaf het begin Walt spelen?
Ja, ik hield van de dilemma's die ik moest oplossen. Ik vond het bericht uit de oude Verenigde Staten leuk, die misschien verouderd is. Walt is misschien achterhaald.” Hij lacht zacht. Maar leer nieuwe dingen. En dat maakt de film interessant. Je neemt een man die erg eigenwijs is, die gelijke kansen beledigt, en je plaatst hem naast mensen tegen wie hij vreselijk vijandig is. En ineens kijkt ze in de spiegel en zegt: 'Ik heb meer gemeen met deze mensen dan met mijn verwende, nare familie.' Hij realiseert zich dat deze mensen graag bij hem zijn, ook al is hij geen bijzonder aardig persoon.
Was je bezorgd over het vinden van de juiste toon?
Hij maakte zich nergens zorgen over. Als je mijn leeftijd hebt bereikt, wat kunnen ze dan met je doen? Ik had drie genomineerde films van de laatste vijf die ik deed. Ik maak de film gewoon zo goed mogelijk. De rest is politiek en strutting. Ik ben daar niet goed in. Ik denk dat onze boodschap dit jaar net zo goed was als alle andere. Zo zijn de dingen.
Heeft uw ijdelheid er niet onder te lijden als u ze op het scherm ziet?
Voor ijdelheid is het te laat. Tachtig is maar een getal. Velen zijn oud in de veertig. Als ik 40 was, zou ik zeggen: 'Hé, dat is geen goede invalshoek.' Maar nu zijn er geen goede hoeken. Dus accepteer het en ga verder.
ik vraag me af of Morgan ze ziet hem als een coole papa of als een vader die haar in verlegenheid brengt. Eastwood lijkt op dit punt verrast. «Ik denk dat hij me een coole vader vindt. We kunnen het heel goed met elkaar vinden. Ik heb ook een tienerdochter. Ik denk dat ze denken dat ik een goede vader ben. Ik ben niet helemaal objectief. Ik denk niet dat ze me zien als een man die hun grootvader zou moeten zijn. Ik maakte er grappen over: ik zei dat mijn kinderen mij geen kleinkinderen gaven en dat ik dan mijn eigen kleinkinderen moest hebben.
Het is om je voor te stellen dat je een mannelijk kind bent van Clint EastwoodD.Ze moet bepaalde problemen creëren, net zoals de dochter van een icoon van vrouwelijkheid ze zou kunnen creëren voor een dochter. Ik vraag hem of zijn relatie met hem meer heeft gekost dan zijn dochters. «Kan zijn Misschien niet. Ik denk niet dat ze per se in conflict hoeven te komen. Ouders moeten hen de logica van het leven bijbrengen. Niet iedereen wordt een bekend figuur. Dat heeft voor- en nadelen. Geef het niet meer belang dan het heeft. Je hebt nooit de volledige controle. Maar hij moet ernaar streven om de agenda te bepalen, en het lot doet de rest.
Om het volledige interview te lezen, klik op hier
bron: hoorn