Welkom in het iconoclastische tijdperk is de titel van het laatste werk van De delinquenten. In dit interview gehouden in Sevilla In de afgelopen week, Diego en Marco, Ze vertelden ons veel over hun komen en gaan in de afgelopen tien jaar op het gebied van muziek.
De Delinquentes.
De rechthoekige hal van het afgelegen Hotel Fernando III in Sevilla Het lijkt gestopt in de jaren 70; marmeren vloeren, rechthoekige rookramen met op maat gemaakte gordijnen en een geïmproviseerd bed van Sevilliaanse bloempotten verdelen een lichte ruimte. Er zijn geen stoelen. Op de achtergrond, zoals in de stadions die de laatste tijd vollopen, de cafetaria, en daar, Diego en Marcos doelpunten maken voor een collega van Extremadura TV die door de stad trok, ze schilderde haar lippen en deed een intens interview voor Badajoz TV. Terwijl ze ontslagen wordt, lees en maak ik wat aantekeningen over ABC...
Silvia Mendez, Emotionele communicatie, de vriendelijke schaduw van de tour die ze in de hand hebben, laat me kennismaken met deze twee malafide muzikanten uit Jerez de la Frontera, Diego, "de muis"En Marcos, "de canijo"; Ze nodigen me uit om te gaan zitten, en spontaan komt het thema elektrische gitaren naar voren...
Diego: “Mijn oom Miguel was de eerste die een elektrische gitaar uit de Morón-basis haalde; Daarvoor hebben ze daar in Jerez flamencogitaren omgetoverd tot elektrische gitaren”.
Diego ziet eruit als een gitarist en dat is hij ook. Zijn voorliefde voor de tempel van de akoestiek stamt al van lang geleden en op de middelbare school vormde hij al "the Mouse Band", die de groep als een onlosmakelijk onderdeel ervan vergezelt. Op een dag belde hij hem Migue, wie kende Marcos...
Marcos: “Mijn vader speelde altijd gitaar, en hij hield altijd van muziek; Ik luisterde naar de platen van De beatles, Triana, Jimi Hendrix… Ik kende Migue, die een creatieve en spontane oom was, en we gingen naar het huis van Diego om te leren. »
Van daaruit, en uit de vruchtbare verbeelding van Migue, die liedjes schreef met veel talent, ontstond De Delinquentes ...
Diego: ”Op een dag zeiden we, nou, hoe gaan we elkaar noemen? en iemand zei Los Delinqüentes, en zo bleef het ... maar met "q", niet met "k" of iets dergelijks; op dat moment zetten alle groepen de "k": Kortatu, Ketama, OBK,- hahahaha, lacht... maar dat zeiden we met "q", en met "q" bleef het".
In 1999 namen ze hun eerste demo op, Straatarchitectuur in de lucht. Datzelfde jaar, en met de productie van Jose Manuel García Pelayo, nam de band hun tweede demo op professionele basis op ...
Marcos: «Sindsdien zijn we niet gestopt. 5 albums, overal optredens, ... tussen 2005 en 2007 gaven we maar liefst 120 concerten; we brachten twee jaar door zonder een week te rusten ”.
Ze worden beschouwd als een van de bands in de Spaanse muziekscene met grotere nationale en internationale projectie...
Marcos: ”We spelen nog steeds meer dan wat ook ter wereld. Als je op het podium komt, maakt het niet uit hoe moe je bent, ik weet niet hoe ik het je moet uitleggen..."
Diego: ”We hebben hetzelfde enthousiasme om te spelen als 11 jaar geleden; In deze tijd hebben we andere steden, andere mensen, andere culturen leren kennen, die ons hebben verrijkt, maar onze geest blijft dezelfde."
Na afscheid te hebben genomen, vlak voor het verlaten van het hotel, roept Marcos in de bijna lege hal, en met onze loutere aanwezigheid: «! Pas op, deze man pakt het ABC! «. De openhartige glimlach van de receptioniste maakte een einde aan het tafereel.