In de jaren 90 bleef Theo Angelopoulos aanwezig op de belangrijkste internationale festivals, hoewel zijn films veel minder werden bekroond dan in eerdere tijden.
In 1991 filmt de Griekse regisseur «De hangende gang van de ooievaar«, een film die aanwezig was op het Festival van Cannes. Dit is weer een van de meesterwerken van de auteur, hoewel de slechte distributie ervoor zorgde dat het in de vergetelheid raakte.In 1995 keerde Angelopoulos terug in de strijd met een andere spectaculaire speelfilm, "The Gaze of Ulysses." Nog een roadmovie in de filmografie van de Griekse filmmaker, absoluut essentieel om te zien. De film won de Grand Jury Prize en de FIPRESCI-prijs ex aequo samen met "Tierra y Libertad" in Cannes en de Felix Critics Award voor Film van het Jaar.
Datzelfde jaar nam hij ook deel aan een afleveringsfilm met verschillende regisseurs. Het gaat over "Lumière en bedrijf", een film waarin veertig prestigieuze regisseurs samenkwamen om elk een te maken een korte film met de camera van de gebroeders Lumière. De filmmakers moesten in hun werk maar aan drie voorwaarden voldoen: niet langer dan 52 seconden in hun werk, dat ze niet meer dan drie takes hadden en het geluid niet synchroniseerden. In de film vinden we gerenommeerde regisseurs als David Lynch, Abbas Kiarostami, Wim Wenders of Michael Haneke.
Met "Eternity and a Day" veroverde de regisseur in 1998 opnieuw het filmfestival van Cannes. Bij deze gelegenheid stond Angelopoulos in de Franse stad op met de Palme d'Or voor de beste film en de Oecumenische Juryprijs.
Meer informatie | Filmmeesters: Theo Angelopoulos (90s)
Bron | wikipedia
Foto's | heraldo.es verlatenadtodaesperanza.blogspot.com paraver.com.uy