Martin Scorsese Hij is een van de beste regisseurs die vandaag de dag nog actief is, een meester in de cinema die op hetzelfde niveau blijft als in de jaren 70, 80 en 90.
Biografie
Geboren op 17 november 1942 in Vlissingen, NY. Martin Charles Scorsese is van Italiaans-Amerikaanse afkomst. Van jongs af aan bracht hij avonden door in de bioscoop, wat hem deed besluiten zich te wijden aan het regisseren in plaats van aan het priesterschap, zoals zijn familie wilde.
Terugkerende thema's in zijn carrière zijn het leven en de gebruiken van de Italiaans-Amerikaanse familie, schuld en verlossing volgens de rooms-katholieke religie en geweld in de Amerikaanse samenleving. Zijn interesse in muziek heeft hem er ook toe gebracht films te maken en te produceren over zangers en groepen.
Studies en eerste banen
Scorsese behaalde in 1964 een BA in filmregie aan de New York University en in 1966 een masterdiploma in dezelfde discipline.
Tijdens zijn studie aan de universiteit maakte hij drie korte films "Vesuvius VI", "Wat doet een aardige meid als jij op een plek als deze?", "Jij bent niet alleen, Murray!".
Na het afronden van zijn studie schoot de regisseur nog een laatste korte film voordat hij zijn speelfilmdebuut maakte, het heette "The Great Shave" en dat was in 1967.
Van speelfilmdebuut tot de eerste helft van de jaren 70
In 1967 maakte de regisseur zijn eerste speelfilm "Who's kloppen op mijn deur?", Een drama dat door Scorsese zelf is geschreven en met in de hoofdrol zijn medestudent, Harvey Keitel.
Zijn tweede werk achter de camera was de documentaire "Street scenes" in het jaar 1970.
In 1972 begon "Bertha's Train", een "Bonnie and Clyde" serie B, het potentieel van de regisseur te laten zien.
In 1973 boekte de regisseur zijn eerste grote succes, “Slechte straten”, De tape die zijn eigen stijl zou markeren. Het was helemaal geen kassucces, maar het oogstte lovende recensies.
Ellen Burstyn, actrice gekozen om te schitteren, in 1974, “Alicia woont hier niet meer”, vroeg Martin Scorsese om het te regisseren. Zo was het. Burstyn wist goed te kiezen want met deze film won ze de Oscar voor beste actrice, de film won ook nog twee awards van de academie en de Bafta voor beste film.
Na "Alicia woont hier niet meer", en nog steeds in 1974, keerde de filmmaker terug naar de documentaire met "Italiaans Amerikaans”Een benadering van gezinnen zoals de jouwe, in een middellange film.
De tweede helft van de jaren 70
De film uit 1976 "taxichauffeur“Het bracht een revolutie teweeg in de Noord-Amerikaanse samenleving. Het cultwerk vertelt hoe een Vietnamveteraan met ernstige psychische problemen door zijn ervaringen op het slagveld besluit om op eigen kracht recht te doen. Om dit te doen besluit hij 's nachts als taxichauffeur te gaan werken, aangezien hij aan slapeloosheid lijdt. De film, winnaar dat jaar van de Palme d'Or inCannes, markeerde het debuut op het grote scherm van actrice Jodie Foster.
In 1977 bracht Scorsese hulde aan de stad waar hij werd geboren met de musical "New York, New York", met in de hoofdrol Robert De Niro en Liza Minelli.
De regisseur sloot de jaren 70 af met twee documentaires gewijd aan de muziekwereld, "American Boy: A profile of: Steven Prince" en "De laatste wals"Beide in 1978. De eerste is een middellange film over het leven van Steve Price, de tweede is de verfilming van het concert van" The Band ".