Allan Stewart Königsberg, bij iedereen bekend als Woody Allen, begon in de filmwereld als scenarioschrijver in de Clive Donner-film "Hoe gaat het, poesje?"In 1965.
Maar zijn eerste contact met de directie was pas een jaar later met de merkwaardige tape”Lelie de Tijgerin”. In die tijd nam Allen, die 30 jaar oud was, de beelden van de Japanse spionagefilm "Kagi No Kagi" van Senkichi Taniguchi en voegde een aantal totaal andere dialogen toe aan de band, waardoor de plot volledig veranderde.
Officieel is de eerste film die in zijn geheel aan Woody Allen wordt toegeschreven "Pak het geld en ren weg”Vanaf 1969. Bij die gelegenheid regisseert hij zowel de film als het script. Het productiebedrijf Palomar Pictures, dat zo'n twee miljoen dollar investeerde in de eerste speelfilm van de filmmaker, was niet tevreden met het resultaat op het scherm, maar aan de kassa was het een succes.
Twee jaar na zijn filmdebuut schiet Woody Allen'Bananen”. Net als in zijn eerste film, en zoals hij zou doen in zijn eerste fase, kiest de regisseur voor komische cinema.
In 1972 maakte hij nog een film in dezelfde toon als de vorige, maar in dit geval opgedeeld in korte afleveringen, “Alles wat je altijd al wilde weten over seks (en nooit durfde te vragen)'.
Met 'De slaper"In 1973 maakte hij een gratis bewerking in de vorm van een absurde komedie van de roman van George Orwell' 1984 ".
"Boris Grushenko's Last Night" ontving in 1975 de eerste twee prijzen voor een van zijn films, de film werd uitgereikt op het festival van Berlijn met de Zilveren Beer - Outstanding Artistic Contribution en met de UNICRIT Award.
In 1977 veranderde Woody Allen het register en ging van komische bioscoop naar komedie, waardoor zijn films meer diepgang kregen. De verandering komt met je film "Annie Hall", wat een groot succes was.
Annie Hall was de grote winnaar van de Oscars van 1977 en won de prijzen voor beste film, beste actrice, voor Diane Keaton, beste regisseur, voor Woody Allen en beste originele scenario voor Woody Allen en Marshall Brickman. wat ik veronderstelde de eerste twee beeldjes voor de filmmaker.
De film won ook de prijs voor Beste Film op de BAFTA's en de New York Film Critics Circle Awards.
Een jaar later ging ze in dezelfde lijn als “Annie Hall” verder met haar werk “Interiors”. Hoewel hij met deze film geen prijzen won, werd hij toch weer genomineerd voor de Hollywood Academy Awards met vijf nominaties, met name met twee, als scenarioschrijver en regisseur van de film.
En opnieuw in 1979 keerde hij terug om een Oscar-nominatie te krijgen, dit keer als scenarioschrijver voor zijn film 'Manhattan'. Hoewel hij geen beeldje kreeg van de twee waarvoor hij koos, ontving hij wel: de BAFTA en de National Board of Review voor beste film.