Hoewel geen van zijn films uit de jaren 80 Woody Allen bereikt waarschijnlijk het niveau van "Annie Hall" of "Manhattan", over het algemeen was het zelfs een beter decennium dan het vorige. Met tien films in tien jaar begon hij zijn gemiddelde film per jaar te hebben, een gemiddelde dat hij tot nu toe heeft gehandhaafd.
Het decennium begon wat laks met “groeten"In 1980 leverde zijn bijzondere" Eight and a Half van Fellini "hem veel negatieve recensies op.
En in 1982 zijn film “De sekskomedie van een midzomernachtZe ontving zelfs een Razzie Award-nominatie voor slechtste prestatie voor Mia Farrow.
Het niveau van Allen leek aan het begin van het decennium te zijn gedaald, maar met "Zelig" in 1983 bewees hij in topvorm te zijn. De mockumentary over Leonard Zelig, de van gedaante veranderende kameleonman, oogstte Oscar-nominaties voor beste kostuum en beste cinematografie, de laatste voor het geven van een effect aan het beeld dat doet denken aan de jaren twintig door op celluloid te trappen en erop te krabben. Woody Allen behaalde de David de Donatello voor Beste Acteur voor deze film.
In 1984 verraste hij opnieuw met een ander geweldig script, dat van "Broadway Danny Rose". Allen verdiende twee Oscar-nominaties, als regisseur en als scenarioschrijver voor de film. De film heeft gewonnen de Bafta en de Writers Guilds of America voor het beste scenario en David de Donatello voor het beste buitenlandse scenario. Daarnaast behaalde Mia Farrow een Golden Globe-nominatie voor beste actrice in een komedie of musical.
Een jaar later herhaalde hij zijn nominatie voor het beste originele scenario bij de Oscars met 'The Purple Rose of Cairo'. De film was een succes en ontving de FIPRESCI Award op het filmfestival van Cannes, de Bafta voor beste film en de British Academy Awards voor beste film en beste scenario.
"Hannah en haar zussen"In 1986 is waarschijnlijk zijn meest complete film. Dit wordt niet alleen bevestigd door de ontvangen onderscheidingen, maar ook door de ontvangen kritiek en de grote acceptatie door het publiek. De film ontving zeven Oscarnominaties, waarvan er drie werden genomineerd, waaronder wederom Best Original Screenplay voor Woody Allen. Het won ook de Golden Globe voor beste komedie of muziekfilm, de prijs voor beste buitenlandse scenario bij Donatello's David Awards en werd beschouwd als Beste film van de New York Film Critics Circle.
In 1987 bracht de filmmaker twee films uit, "Radio Days" en "September", beide van hoge kwaliteit. "Radio Days" kreeg zelfs twee Oscar-nominaties, beste originele script en beste artistieke leiding.
"Another Woman" leverde hem in 1988 een nominatie op voor: David de Donatello voor Beste Buitenlandse Regisseur. De film gaat over een drama, een genre dat de auteur een paar keer speelt, maar dat hij precies een jaar eerder had gedaan met “September”.
In 1989 filmde hij "Crimes and misdemeanors" en ook een van de afleveringen van het drieluik "New York Stories", film die wordt aangevuld met de verhalen van Francis Ford Coppola en Martin Scorsese.
"Crimes and Misdemeanors" geeft een ander David de Donatello voor Beste Buitenlandse Scenario en Oscar-nominaties voor regisseur en scenarioschrijver.