Ryan Gosling in een scène uit de film 'Half Nelson'.
In navolging van de reeks films die te maken hebben met onderwijs, wil ik vandaag iets zeggen over deze film, uitgevoerd door Ryan Gosling, in een van zijn meest dramatische rollen, het spelen van een leraar die geen idealen meer heeft en wegzinkt in een van de belangrijkste problemen van vandaag... drugs.
'Half Nelson'is een film uit 2006 geregisseerd door Ryan Fleck, wiens cast leidde: Ryan Gosling, Shareeka Epps, Anthony Mackie, Monique Curnen, Tina Holmes, Collins Pennie, Jeff Lima, Nathan Corbett, Tyra Kwao-Vovo, Rosemary Ledee en Nicole Vicius, uitvoeren van het script uit de hand van Ryan Fleck en Anna Boden.
De synopsis van de film vertelt ons over Dan Dunne (Ryan Gosling), een jonge leraar van een middelbare school in het midden van Brooklyn wiens hoge idealen vervagen en sterven in het aangezicht van de realiteit. Dag na dag, in zijn gammele klaslokaal, vindt hij op de een of andere manier de energie waarmee hij zijn 13- en 14-jarige studenten inspireert om alles van burgerrechten tot burgeroorlog met hernieuwd enthousiasme te bespreken. In open verzet tegen het officiële programma, en voor een diepere en indringendere behandeling, leert Dan zijn studenten welke gevolgen verandering heeft, op persoonlijke en historische schaal, en hoe ze voor zichzelf kunnen denken.
Dit is ongetwijfeld niet zomaar een verhaal in de leraar-leerlingrelatie. Dit is niet de rol die we gewend zijn aan dit genre van films, vol met "voorbeeld" leraren die studenten helpen in allerlei situaties, want in "Half Nelson" vinden we een desolate, verlaten leraar, die niet het "voorbeeld" is, hij is verslaafd aan drugs en voor hem lijkt lesgeven de laatste zilveren voering te zijn... Hij moet in lesgeven geloven om niet te zinken.
Aan de andere kant van de rol, in die van de studenten, is er een meisje dat al snel een relatie met hem opbouwt die meer vriendelijk dan leerzaam is, en die ook wordt gekenmerkt door de demonen van haar leven, van haar familie, ze is ook een verslagene. Er zijn geen helden in deze film, wiens rauwheid en realiteit in elke scène terug te vinden zijn en dat het niet voor niets zijn hoofdpersoon een welverdiende Oscar-nominatie voor beste acteur opleverde. De film weerspiegelt de extreme eenzaamheid waarin de leraar en de leerling zich bevinden, en opent de deur van hoop om te zien of ze die kunnen overwinnen of niet.
