Het was op 7 maart 1999 toen deze grote filmkunstenaar stierf, na grote, grote werken te hebben achtergelaten, zoals «2001: A Space Odyssey "," A Clockwork Orange "," Eyes Wide Shut "," Barry Lyndon", onder vele anderen.
Dat voor sommigen besefte Kubrik sólo 13 speelfilms, ik beschouw het van onschatbare waarde in zijn belangrijke carrière, en een groot aantal werken. Aangezien geen enkele regisseur die zich tegenwoordig leent om zo'n 10 films onder zijn riem te hebben, kan opscheppen dat hij ze stuk voor stuk tot in de perfectie heeft gemaakt. En het is dat Kubrik in elk van zijn films kunst op het hoogste niveau maakte.
Kubrik was een van de weinigen die de volledige controle over zijn werken kreeg: hij schreef, regisseerde en monteerde elk van de films. En in elk bereikt beeld, in elk frame, in elke geregisseerde acteur, een impact, een originaliteit en een technische innovatie krijgen die niemand in de loop van de tijd heeft kunnen evenaren. Als cultregisseur kreeg hij 27 Oscarnominaties voor zijn films, waarvan vier als beste regisseur, met in totaal 9 prijzen.
Veel van degenen die met hem samenwerkten, wisten hoe ze hem moesten omschrijven als racistisch, macho en nors, maar zijn familie en vrienden aarzelden nooit om zijn gevoel voor humor en gemak in de omgang te benadrukken. Omdat hij terughoudend was ten opzichte van het sociale niveau dat zijn grote roem hem opleverde, vertrouwde hij op zijn slechte humeur om te voorkomen dat hij interviews moest geven of zichzelf bekend moest maken via de openbare media. Hij maakte alleen films en toonde zich wel een liefhebber van jazz, schaken en fotografie.
Zijn eerste speelfilm was «Angst en verlangen«, In 1953, gevolgd door«Kus van de moordenaar«, In 1955. In '56 werd hij bekend met«Perfecte overval«, Begint zijn cinematografische stijl te schetsen. En hij mocht de titel van 'cultregisseur' pas in '57 verdienen, met 'Paths of Glory"Gebaseerd op een zin uit het gedicht van Thomas Gray, met in de hoofdrol Kirk Douglas.
«Spartacus»Was zijn volgende project, in 1960, een echte blockbuster, maar het voldeed niet aan zijn eigen verwachtingen. Nadat hij naar Londen was verhuisd, maakte hij zijn eerste Britse film, «Lolita«, In '62, en gebaseerd op de mythische roman van Navokov. Toen, in '64, bracht hij zijn eerste komedie in première, «Rode telefoon: vliegen we naar Moskou?«. De volgende vier jaar waren de belangrijkste van zijn carrière, aangezien Kubrik ondergedompeld bleef in de wereld van het filmen van een film die de geschiedenis voor altijd zou markeren. «2001: Een ruimte-odyssee«, ging in première in 1968 en bracht de meest avant-garde blik op de toekomst met zich mee. En om de controversiële roem van de regisseur voort te zetten, maakte hij in 1971 nog een geweldige bewerking, «De mechanische sinaasappel«Dat was een merk in de geschiedenis van technische innovaties. «Een film is, of zou moeten zijn, meer muziek dan fictie. Het zou een opeenvolging van stemmingen en gevoelens moeten zijn«, bevestigde Kubrik over zijn film en zijn hele carrière. Na zo'n film volgden films met een heel andere esthetiek, zoals «Barry Lyndon«, In 1975, en«The Shining»In 1980. Na deze film opende Kubrik een onderbreking van zeven jaar in zijn carrière en keerde daarna terug met«Het metalen jasje«, En tot slot, in 1999, met«Ogen stevig gesloten".
Een regisseur die puur geobsedeerd was door technische perfectie, evenals het extraheren van het symbolische en filosofische vlak uit de elementen en de verhalen. Een regisseur die ondanks zijn dood kan stellen dat hij de geschiedenis in is gegaan als een van de meest deugdzame scenaristen, regisseurs, musicalmakers en redacteuren in de geschiedenis van de cinema.