Sinds RTVE het nummer uitbracht waarmee Edurne Spanje zal vertegenwoordigen op het volgende festival van Eurovisie, 'Amanecer', de critici, goed en slecht, zijn niet gestopt met regenen, het lied en de artiest. Er was zoveel hype van RTVE tot het nummer, tot al het epische dat zou gaan klinken en tot de videoclip, dat toen het werd ontdekt, er velen waren die het zo koud hadden. De tekst klonk -en het klinkt- als een vertaling die in vijf minuten is gemaakt en de melodie, hoewel goed, werd uiteindelijk repetitief. De videoclip, ja, het was echt onzin, en dit wordt gezegd door een fan van Edurne.
Toen was het tijd om het live te presenteren. Edurne is een levend dier, maar in de eerste presentatie van 'Ochtendgloren', in het programma 'Alaska y Segura', had hij -misschien uit zenuwen- de pech herhaaldelijk uit de toon te vallen, waardoor het wantrouwen jegens het festival groeide. Hoe dan ook, in het geval van Eurovisie is het niet nodig om te ver te gaan om alle steun te onthouden die Chiquilicuatre kreeg. Ja, wanneer we willen, in Spanje hebben we veel grappen en een slechte smaak.
Nu is het de beurt aan de symfonische versie van 'Amanecer', een versie die Edurne hij nam met het RTVE Orkest en Koor op ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum. Vanuit mijn oogpunt was dit een versie die hard nodig was, omdat het orkest het nummer al die epiciteit kon geven die het in de originele versie niet had. Mijn mening, na ernaar te hebben geluisterd, is dat dit de ideale versie zou zijn om mee te nemen naar het festival. Wat denk je?
