2016 heeft was een noodlottig jaar als het gaat om het verliezen van grote artiesten. De voortijdig afscheid van bekende namen de muziekscene en de geschiedenis van de muziek in het algemeen.
Ondanks het droevige nieuws, was 2016 een jaar goede muziek. De beste nummers van het jaar brachten ons onvergetelijke momenten.
Op 10 januari van dat jaar overleed hij David Bowie, slechts twee dagen na het uitbrengen van zijn album "Blackstar". Op 21 april stierf hij Prins op 57 jaar. 7 november Leonard Cohen, en het laatste zeer belangrijke teken dat aan de lijst werd toegevoegd was George Michael, die op dezelfde eerste kerstdag stierf, op 53-jarige leeftijd.
Meghan Trainor, "Nee"
Nog een bom met de Meghan Trainor-stempel. Een talent waarmee ze opvalt tussen de hitcomponisten. De teksten gaan verder in de lijn van de kracht van Trainor, die tien jaar na 'Rehab' een nieuwe hit op basis van "no, no, us" slim bovenaan heeft geplaatst.
Onder Leonard Cohen's beste nummers, "You Want It Darker"
Hij verraste ons altijd en verbaasde ons met zijn stem ernstig, mannelijk, suggestief.
Leonard Cohen zingt vers na vers op 'You Want it Darker' op een prachtige en uitdagende manier. Dit thema heeft een plechtige, transcendentale toon, maar ook een zeldzame duisternis.
Kyle Craft, "Vrouwe van de Ark"
Op 27-jarige leeftijd gaat Kyle Craft manier om een grote ster te worden. Zijn eerste werk is gemaakt voor vinyl, met klassieke rock-ondertonen. Onder de beste nummers op dit album valt Lady of the Ark 'op. In uw favoriete onderwerpen zijn er voortdurende religieuze verwijzingen naar liefde en dood.
Carlos Vives ft Shakira, "De fiets"
een thema van reggaeton gezongen als duet, fris, origineel en dynamisch. Versierd met een gitaargeluid dat hetzelfde zou werken met of zonder de Latin beat. De melodie is pakkend en zeer geslaagd. En er is een heel grappig einde aan het nummer en aan de promovideo.
Extraperlo, "Iets anders"
Dit nieuwste album van Extraperlo heet 'Chill here'. Is een mix van verschillende melodiepassages, ideaal voor een rustige middag op Ibiza. De tekst suggereert echter een teleurstelling: "Ik had zoveel verwacht van deze stad."
Fangoria, "Polysentimentele Geometrie"
"Polysentimentgeometrie" is een pleidooi voor vormen, beginnend met een beeld, en doorgaand met doolhoven, schema's, vierkanten, bollen, driehoeken of cilinders.
Om enkele fragmenten te benadrukken, zoals het geval van "een intuïtief veelvlak, een rationeel circuit dat ons helpt het moment te bevriezen, het moment te sturen".
Bloedsinaasappel, "Augustinus"
Un minimalistische benadering, bestaande uit een gitaar, een piano en een drummachine. En meer is er niet. Het is een meesterlijke popcompositie die doet denken aan de beste nummers van de jaren 80.
In de video plaatst de kunstenaar ons in de Stonewall Inn of the De wijk Greenwich in New York waar de Gay Pride-protesten zijn ontstaan.
Andy Shauf, "De Tovenaar"
"The Magician" bevindt zich in een feest waar de personages lijden voor degenen die niet aankomen, voor degenen die hun gevoelens belachelijk maken, voor degenen die ze negeren of zelfs sterven zonder dat de rest het merkt.
De stem van Andy Shauf stijgt op tussen een set snaren en elektrische gitaren.
Bruno Mars, "24K Magie"
Na het succes van 'Uptown Funk' is '24K Magic' een waardig vervolg. Een retro nummer, maar heel charmant, pakkend en sensueel. Met veel haak en een onberispelijke productie.
Lady Gaga, "perfecte illusie"
Een lied vooral grappig, met een pakkend refrein. Een Lady Gaga met het stoere punt waaraan ze ons heeft laten wennen. Het thema duurt drie minuten en een seconde. Niets lijkt toevallig. Het is de sensualiteit, provocatie, rebellie ... en talent.
Radiohead, "Verbrand de heks"
Het nummer begint als een single van Owen Pallett en Het lijkt wel een single van Björk tijdens het tweede couplet. We weten dat we bij die van Thom Yorke zijn bedankt voor de onmiskenbare stem van de solist en voor de teksten.
Hoewel "Burn the Witch" niet tot de beste nummers van zijn hele carrière behoort, ja het heeft genoeg impact dat we het nieuwe Radiohead-album willen horen.
Dierenwinkeljongens, "The Pop Kids"
"The Pop Kids" heeft een punt van nostalgie, van herinnering van die adolescentie die velen van ons hadden, op het ritme van de liedjes van de Pet Shop Boys. Een iconisch thema over wat het traject van de "jongens uit de dierenwinkel" is geweest. Een eerbetoon in de vorm van een geschenk voor zijn legioen volgelingen.
Het Blauwe Huis, "Het kan erger"
Een letter met bittere tinten, droevig en gothic, die ons doet denken aan die van Fangoria. Een memorabele hymne, in de trant van La Casa Azul. De solist, Guille, zingt het op een langzame toon, je zou zeggen dat met authentieke berusting, het breken van zijn stem op het refrein.
Shura, "Wat gaat het worden?"
In een Ik wend me tot het geluid van de radioformule van de 80, dit Shura-nummer is pakkend en zorgt ervoor dat we meer willen horen. Het refrein is romantisch, een metafoor voor tienerliefde, nostalgisch, fris. In Groot-Brittannië worden hoge verwachtingen gesteld van deze veelbelovende jonge muzikant.
Ariana Grande, "Into You"
Met zeer instrumentale compositie en een effectieve hook op het refrein, heeft Ariana Grande weer gezegevierd.
De lawines, "Frakie Sinatra"
Zoals je uit de titel kunt raden, een verrassend en grappig nummer tegelijk. Het nummer is een samensmelting van verschillende genres, van easy-listening tot hiphop tot dancehall-
Beyoncé, "Vorming"
Voorbij een lied, het is een complexe muzikale tekst waar beeld en songtekst samensmelten tot een geheel waar onderwerpen in overvloed aanwezig zijn. Van alle problemen vallen racisme, armoede, feminisme en zwarte cultuur op.
Davis Bowie, "Lazarus"
Een nummer met een rocker air, Harde gitaren die het tempo bepalen, maar met een klassiek tintje. Een verleidelijk nummer waar de grote Bowie lijkt al van buiten tot ons te spreken, vanaf het begin. Het einde kon niet veelzeggender zijn: "Je weet dat ik vrij zal zijn / net als de blauwe vogel / is dat niet zoiets als ik?"
Rihanna, "Werk"
Je ziet de chemie tussen Rihanna en Drake, wanneer ze samen zingen Je beste liedjes. Met Caribische airs en berekende spanning is de dans sensueel, warm.
Frank Oceaan, "Nikes"
Het lied omsluit een soort introspectieve monoloog, waar je wordt uitgenodigd om na te denken over liefde en consumentisme. Het integreert drie verschillende stemmen: de apitufada, de buikspreker en de echte. Het resultaat is een compositie vol passie en melodische gevoeligheid.