Fausta lijdt aan een bekende ziekte, 'bange mezen' genaamd, een ziekte die wordt overgedragen via de moedermelk van vrouwen die zijn verkracht of misbruikt tijdens de terrorismeoorlog van het Lichtend Pad in Peru. De oorlog is al lang voorbij, maar Fausta herinnert het zich nog vanwege haar ziekte, 'de ziekte van de angst', die haar ziel heeft gestolen. De dood van haar moeder zal haar in een extreme situatie brengen, waarbij ze haar angsten en het geheim dat ze verbergt met meer argwaan onder ogen moet zien. En het is dat er een aardappel in de vagina is gebracht, als een schild, omdat alleen walging het walgelijke stopt. De film vertelt in zekere zin over de zoektocht naar een bloei, een reis van angst naar vrijheid.
Dit is de tweede film van de Peruaanse Claudia Llosa, die momenteel in Barcelona woont. De eerste was «Gemaakt in de VS«. En deze laatste, "La teta bang", zal de enige Spaanse meerderheidsproductie zijn die in de volgende zal concurreren Berlinale, binnen de officiële sectie.
De film, "afgezien van het praten over de oorlog en de vertragingen, (...) probeert het idee te onderzoeken van het herstellen van het gevoel van eigenwaarde als een fundamenteel onderdeel van het genezingsproces", zegt de regisseur. En hij bevestigt dat zijn film zeer metaforisch is over de situatie in Peru. «Het Fausta-proces zou kunnen worden geëxtrapoleerd naar dat van Peru na een donkere en moeilijke tijd waarin angst, geweld en onwetendheid decennia lang heersten. Maar waar het gevoel van je vingers willen kruisen, in de hoop je lesje geleerd te hebben, nog steeds blijft hangen. En het is dat we het misschien nog niet geleerd hebben.
De film heeft dezelfde hoofdpersoon als in "Madeinusa", Magaly solier. "De bange mees" werd gesteund door het World Cinema Fund, een initiatief van het Filmfestival van Berlijn en het Duitse Ministerie van Cultuur, om productie in ontwikkelingslanden te stimuleren, met 50.000 euro.