Gisteravond maakte ik me met grote verwachtingen klaar om te zien «Slumdog miljonair«, De film waarover ik hoorde (en las) sprak wonderen, zelfs in vergelijking met een spectaculaire film als«Stad van God«. Over de hele wereld prijzen en erkenningen gekregen, ik weet niet eens waar het is uitgebracht en waar niet, maar ik kan wel zeggen dat ik het heb gezien. En wat dacht ik? Blijf lezen.
De film begint met sterke beelden van marteling voor de hoofdpersoon, Jamal. De jongen wordt geslagen en geëlektrocuteerd door twee politieagenten die «¿¿Hoe je vals speelde? ». De hoofdpersoon heeft een voorbeeld bereikt in de beroemdste tv-show in heel India, "Who Wants to Be a Millionaire?" Het punt is dat iedereen de waarheid van zijn spel wantrouwt en hem beschuldigt van fraude omdat hij uit de donkerste dorpen van het land komt. Noch artsen, noch filosofen, noch grote genieën waren erin geslaagd om zo ver te komen als Jamal. En daarom is er fraude.
Zodra de jongen hersteld is van de marteling, begint hij vraag voor vraag uit te leggen hoe hij de antwoorden heeft geleerd, en naarmate zijn verhaal vorm krijgt, neemt het beeld ons mee in verklarende flashbacks naar het verleden van de hoofdpersoon, waardoor we de redenen kunnen begrijpen voor zijn huidige staat.
Jamal heeft een zeer moeilijke jeugd doorgemaakt en een nog moeilijkere adolescentie, samen met een broer die hem altijd in de steek liet en hem mishandelde, en met een meisje, Latika, op wie hij smoorverliefd werd. De drie kinderen pochten dat ze in de ergste armoede van India verkeerden en toch van hun jeugd konden genieten. Op een gegeven moment worden ze door een man die hen een mooie toekomst belooft, overgebracht naar een soort kolonie of instelling, samen met vele andere arme kinderen. De man dwingt hen te bedelen en zich te prostitueren om geld te verdienen. De kinderen zijn niets meer dan hun slaven, en Jamal en zijn broer ontsnappen en moeten Latika achterlaten.
Jamal blijft naar haar zoeken, en na buitensporige complicaties vindt hij haar samen met een van de gevaarlijkste gangsters in India, voor wie haar broer ook werkt. Hij komt in het programma "Wie wil miljonair worden?" zodat Latika het kan zien en ermee instemt om met hem weg te rennen. Al zijn inspanningen, alle martelingen, alle zenuwen worden gerechtvaardigd door liefde. «Omdat het geschreven is".
Ik moet zeggen dat aan alle verwachtingen die ik met betrekking tot de film heb voldaan voor 200% is voldaan. De visuele virtuositeit, zowel van de kaders als van de fotografie, is prachtig. Er is een onmetelijkheid in het oog dat beschrijft en vertelt, en dat heeft ook te maken met de werkelijkheid die het laat zien. Speel met het contrapunt tussen kindertijd en de charme van zo'n onschuld, en de ergste omstandigheden van armoede waar drie jongens mee te maken hebben. Zonder in een grove of naïeve toon te vervallen, beschrijft het een liefde, een baan, een televisiemechanisme, een markt, een maffia, een samenleving die meer is dan je je kunt voorstellen, omdat ze precies zijn wat ons wordt getoond. Danny Boyle hij is erin geslaagd om met een reinheid en een vlucht, en ver van alle vreemde handelspretenties, een wereld te portretteren die duizenden werelden van de onze is, maar dat is hetzelfde. Soms raken we in de vergetelheid, soms laten we ons in de vergetelheid raken. Maar als het is geschreven, is dat omdat het lot het zo wilde.
Een film die de geschiedenis zal markeren, dat weet ik zeker.