Het is tijd om met geweld bij het begin te beginnen. Wie is Jane Badler?, zullen zich op dit moment meer dan één afvragen. Wij zijn degenen onder ons die ondergedompeld zijn in de veertig en die het 'V'-fenomeen leefden in de jaren 80. Op zaterdagmiddagen waren de straten leeg omdat iedereen hallucineerde toen ze enkele buitenaardse wezens met hagedisgezichten in het algemeen ratten zagen eten. Als er uit die serie een personage was dat er bovenuit sprong, dan was dat Diana (Jane Badler), de verschrikkelijke slechterik.
De televisiecarrière van Jane Badler is sinds 1977 een non-stop, maar er waren niet veel in deze streken die zeker wisten dat ze ook een muzikale carrière heeft voor niet veel jaren. Met drie studioalbums op haar naam, 'The Devil Has My Double' (2008), 'Tears Again' (2011) en 'Opus' (2014), slaagt Jane Badler erin naadloos een beetje van dat speciale muziektheaterdrama mixen, nog een beetje van het beste van Goldfrapp, nog een gelijkwaardig deel van Róisín Murphy en een flink deel van die houding die een echte "diva regeert" van muziek echt nodig heeft: tussen het enorme, het onbereikbare en het echte en zelfs een klein vuurwerk. Na de sprong kun je naar zijn nieuwe single luisteren.
Slechts twee dagen geleden uploadde Jane Badler naar haar YouTube-kanaal zijn specifieke versie van Kylie Minogue's hit 'Can't Get You Out Of My Head', afgezien van de dansbare rol om het tot het maximum van drama te laden, met een resultaat dat, hoewel het ongelooflijk lijkt, ronduit geweldig is. Als ik hiermee, en als je de muzikale carrière van Jane Badler nog niet kende, er een beetje nieuwsgierigheid naar heb weten te wekken, kan ik je een advies geven: doe je oren wijd open, want je zult niet de typische werkt gericht op een solo-stijl, en ik denk dat dat precies is waar je helemaal verslaafd aan raakt. Oordeel zelf.