Τα πάντα δύσκολα διπλά άλμπουμ ή πώς να μπορέσετε να διατηρήσετε ένα βέλτιστο επίπεδο ποιότητας στις συνθέσεις μέσα από μια εργασία πολλών λεπτών. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, και αυτά τα gadget δεν είναι ούτε η αφοσίωση του μάρκετινγκ.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι με Κύριε Τσινάρο, το έργο που ξεκίνησε ο Antonio Luque στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι νόμοι της λογικής δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Λιγότερο Samba!, αυτή τη φορά φέρνει έναν κατάλογο με 19 τραγούδια και φτάνει μόλις ένα χρόνο μετά Πρόεδρος, ένα άλμπουμ που έτυχε πολύ καλής υποδοχής από τους κριτικούς (τι καινοτομία) και που επιβεβαιώθηκε ως ένα βήμα προς τα εμπρός του έργου του Luque στη δέσμευσή του για την αμεσότητα και την αποσαφήνιση της γλώσσας του τόσο στο επίπεδο των πάντα υποβλητικών στίχων του όσο και με τον τρόπο τραγουδώ. Είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι αυτός ο μοναδικός τραγουδιστής προσπαθεί να τραγουδά όλο και καλύτερα και, αν και δεν έχει καλή φωνή, βρίσκει τον εαυτό του άνετα στο νέο του πετσί.
Στο συγκεκριμένο του «Kiss Me Kiss Me Kiss Me» κυριαρχούν τα τραγούδια. Τραγούδια πολύ διαφορετικών στυλ, πιθανώς δικά τους πιο εκλεκτική δουλειά όπου mariachi, cumbia και ροκ πάνε χέρι-χέρι χωρίς το σύνολο να μοιάζει με ασυναρτησίες. Ο Luque λέει ότι αυτό το άλμπουμ έχει δημιουργηθεί με πολύ παρόμοιο τρόπο με αυτόν του Η Φιλική Φωτιά αλλά χωρίς αμφιβολία αυτό το άλμπουμ βρίσκεται σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο από εκείνο το έργο όπου τα ίχνη της ισχυρής επιρροής του J διακρίθηκαν στα χειριστήρια της παραγωγής που παραμόρφωσαν αντί να εμπλουτίσουν την ομιλία του Luque.
Γιατί αυτή τη φορά ο κ. Τσινάρο ακούγεται σαν τον κ. Τσινάρο από όλες τις πλευρές. Πολλοί θα πουν ότι αυτό δεν έχει σημείο σύγκρισης με τη γοητεία έργων όπως π.χ The Why Of My Hairstyles αλλά για αυτόν ακριβώς τον λόγο το γεγονός ότι Αντόνιο Λουκ Μας δείχνει νέα πρόσωπα σε κάθε δουλειά, καταφέρνει να κρατά αναλλοίωτο το στιγμιότυπο που προσφέρει από το ταλέντο του, το οποίο είναι και αδιάφορο για τα ρούχα που χρησιμοποιεί. 19 τραγούδια παραπάνω από δικαιολογημένα.