Ο ιταλικός κινηματογράφος είναι τυχερός γιατί τρεις ταινίες από αυτή τη χώρα μπορούν να θεωρηθούν οι καλύτερες που πέρασαν από τα θέατρα μας πέρυσι: Gomorra, Η διασημότητα y Criminale Romance.
Δεν ξέρω αν κατά τύχη αλλά και τα τρία αφορούν τη διαφθορά και τον κόσμο της ιταλικής μαφίας σε επίπεδα πολύ κοντά στο αριστούργημα El Padrino.
Criminale Romance Είναι μια παραγωγή του 2005 αλλά δεν κυκλοφόρησε στη χώρα μας μέχρι το τέλος του περασμένου έτους.
Criminale Romance Μας λέει την ακόλουθη ιστορία με έναν ιλιγγιώδη τρόπο και, αν και η ταινία διαρκεί 147 λεπτά, δεν αφήνει χρόνο στον θεατή για πλήξη:
Ρώμη, 60. Τρεις νεαροί εγκληματίες, Λιβανέζοι, Χιέλο και Ντάντι, με τη βοήθεια μιας αυτοσχέδιας συμμορίας άλλων εγκληματιών, συμπεριλαμβανομένου του Ελ Νέγκρο, ενός εξτρεμιστή που πιστεύει ότι είναι ο τελευταίος σαμουράι, απαγάγει και δολοφονεί βάναυσα έναν πλούσιο ιδιοκτήτη. Με τα χρήματα των λύτρων στα χέρια τους, αποφασίζουν να επενδύσουν, μαζί, στην επιχείρηση ηρωίνης. Έτσι γεννιέται μια έξυπνη και αδίστακτη οργάνωση που συντρίβει όλους τους αντιπάλους της, αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο του εμπορίου ναρκωτικών, επιβάλλει βάναυσους ποινικούς νόμους στη Ρώμη, ευθυγραμμίζεται με τη Μαφία και ταυτόχρονα επωφελείται από την προστασία όλων αυτών των απρόσωπων ανδρών στους οποίους η κυβέρνηση αναθέτει τη βρώμικη δουλειά της. Εν τω μεταξύ, οι αρχές είναι κλειδωμένες στον αγώνα ενάντια στην εθνική τρομοκρατία και υποτιμούν τη χιονοστιβάδα βίας και παράνομων χρημάτων που κατακλύζουν τη Ρώμη. Ο μόνος που αισθάνεται την καταστροφική δύναμη αυτών των νέων γκάνγκστερ είναι ο Captain Scialoja. Για να τους καταστρέψει, ο Scialoja εμπλέκεται σε μια επικίνδυνη σχέση με την Patrizia, μια ενδιαφέρουσα ιερόδουλη που αποδεικνύεται επίσης ότι είναι το κορίτσι της Dandy. Είναι μια σχέση στην οποία και οι δύο παρασύρονται πολύ πέρα από τις αρχικές τους προθέσεις.
Highlight από την ταινία, η άνοδος και η πτώση των τριών φίλων που, ένας -ένας, ο σκηνοθέτης, μας αφηγείται την ιστορία τους, μαζί με αυτήν της υπόλοιπης ομάδας. Επιπλέον, η ταινία αντικατοπτρίζει επίσης την επιτρεπτικότητα και τη χρήση της κυβέρνησης της ίδιας της μαφίας για το δικό της συμφέρον όπως στην πραγματική ζωή.
Δεν είναι αριστούργημα αλλά είναι μια ταινία που την προτείνω θερμά.