Το μιούζικαλ είναι για πολλούς το μόνο πλήρως αμερικανικό είδος ταινίας.
Γεννημένος στα τέλη της δεκαετίας του 1920, εδραιώθηκε ως είδος κατά τη δεκαετία του 1940, 1950 και 1960, ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε μεταξύ των δεκαετιών 70 και 90, αλλά αναζωογονήθηκε με τον ερχομό του νέου αιώνα. Οι μουσικές ταινίες δεν είναι ποτέ εκτός μόδας.
Εκτός Χόλιγουντ και Ηνωμένες Πολιτείες η παραγωγή μιούζικαλ είχε ένα συγκεκριμένο βάρος, όπως στις περιπτώσεις της μεξικανικής φιλμογραφίας στα μέσα του εικοστού αιώνα. Επίσης, είναι απαραίτητο να τονίσουμε μεγάλο μέρος των μεγαλύτερων επιτυχιών του Bollywood ή ακόμα και κατά τη διάρκεια ένα καλό μέρος της ιστορίας του ισπανικού κινηματογράφου.
Παρακάτω θα εξετάσουμε μερικά από τα οι πιο εμβληματικές ταινίες αυτού του είδους, που αιχμαλωτίζουν ένα καλό μέρος του κοινούΤο Υπάρχουν επίσης πολλοί θεατές του κινηματογράφου που δεν τους αρέσει να ακούνε μουσική σε μια σκηνή και όχι σε άλλη.
Η πόλη των αστεριών: La La Land (2016) του Damien Chazelle
Για μεγάλο μέρος του κοινού και των κριτικών, αυτό είναι η καλύτερη ταινία του 2016 και ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ που γυρίστηκε ποτέ. Μια κλασική ιστορία αγάπης, ακόμα και συμβατική, αλλά με α επιβλητική σκηνοθεσία και ένα απλώς θεαματικό soundtrack που συνέθεσε ο Justin Hurwitz.
Είχε υποψηφιότητες για Όσκαρ (ηχογράφησε παράλληλα Όλα για την Εύα y Τιτανικός), αν και θα θυμηθεί επίσης από το ενοχλητικό λάθος του Γουόρεν Μπέτυ όταν ανακοίνωσε τον νικητή της Καλύτερης Ταινίας στα 89α βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών.
Η μελωδία του Μπρόντγουεϊ (1929) του Χάρι Μπόμοντ
Επισήμως, αυτό είναι η πρώτη ταινία που τραγουδήθηκε πλήρως, των οποίων οι ομιλίες είναι τραγούδια, συνοδεία χορογραφικής σκηνής. Κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, έγινε επίσης η πρώτη ταινία ήχου που κέρδισε αυτή την αναγνώριση.
Σικάγο (2002) του Rob Marshall
Βασισμένο στο Μουσική παράσταση στο Μπρόντγουεϊ δημιουργήθηκε στη δεκαετία του '70 από τους Fred Ebb και Bob Fosse. Ένας άλλος νικητής του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο κινηματογραφικό μιούζικαλ όλων των εποχών.
Μπόντας ντε Σόνγκρε (1981) του Carlos Saura
Ο γεννημένος στην Ουέσκα σκηνοθέτης παρέδωσε με αυτό η πρώτη από τις τρεις ταινίες του για το φλαμένκο. Μια τραγική ιστορία αγάπης, που διηγείται μέσα από το χορό. Μια από τις καλύτερες ισπανικές ταινίες όλων των εποχών.
Ομορφιά και το κτήνος (1991) των Kirk Wise και Gary Trouslade (2017) από τον Bili Condon
Η ταινία κινουμένων σχεδίων από τις αρχές της δεκαετίας του '90, εξυπηρετήθηκε ότι η Disney ξεκίνησε επίσημα αυτό που πολλοί αποκαλούν "αναγέννηση", που περιλαμβάνει κινούμενα μιούζικαλ από Η Μικρή Γοργόνα (1989) επάνω Ταρζάν (1999).
Με βάση τη συντομευμένη έκδοση του ομώνυμου κειμένου που έγραψε η Jeanne-Marie Leprince de Beaument, σε μουσική του Alan Menken και στίχους του Howard Ashman, τα επιτεύγματα αυτής της ταινίας είναι πολλά: ήταν πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια σε ακαθάριστο και ο πρώτος που διαγωνίστηκε στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας στα Όσκαρ (εκείνη την εποχή δεν υπήρχε κατηγορία Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων).
Στις αρχές του 2017 κυκλοφόρησε μια έκδοση Live Action που, στην ουσία, είναι η ίδια ιστορία. Το ακαθάριστο στο ταμείο ήταν εξίσου εντυπωσιακό.
Mary Poppins (1964) του Robert Stevenson
Εάν υπάρχει μια ταινία που αξίζει το ψευδώνυμο του "Disney Classic" είναι αυτή, γιατί επιπλέον, Ο ίδιος ο Walt Disney ήταν ένας από τους παραγωγούςΤο Με πρωταγωνίστρια την Julie Andrews, βασισμένη στον χαρακτήρα που δημιούργησε ο PL Travers, είναι μια εικόνα του Χολιγουντιανού κινηματογράφου.
Sweedney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2008) του Τιμ Μπάρτον
Ένα αρκετά σκοτεινό μιούζικαλ, πολύ στο ύφος του διάσημου Αμερικανού σκηνοθέτη. Μια άλλη ταινία βασισμένη σε μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Πρωταγωνιστεί ως Johnny Depp, δίπλα στην Helena Bonham Carter, τον Sacha Baron Cohen και τον Alan Rickman.
Εφιάλτης πριν τα Χριστούγεννα (1993) του Henry Selick
Μια ταινία κινουμένων σχεδίων που χρησιμοποιεί την τεχνική Stop Motion. Αν και δεν αναφέρεται ως διευθυντής, Αυτή είναι μια "κλασική" ιστορία Burtonian, θεωρείται ακόμη και από πολλούς ως η καλύτερη ταινία από όλη τη φιλμογραφία του Τιμ Μπάρτον. Οι πιο «σκληροπυρηνικοί» οπαδοί αυτής της ταινίας γνωρίζουν όλα τα τραγούδια από καρδιάς. τραγούδια που έγραψε ο Danny Elfman για το soundtrack.
Mamma mia (2008) της Phyllida Lloyd
Δεν είναι ένας από τους καλύτερους εκφραστές μουσικών ταινιών, αλλά είναι ένας από τους πιο αστείους. Βασισμένο στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ γραμμένο από τα τραγούδια του διάσημου σουηδικού κουαρτέτου ABBA. Η Merly Streep διέπρεψε στο τιμόνι ενός καστ πολλών αστέρων.
Όλοι λένε σ 'αγαπώ (1996) του Γούντι Άλεν
Ο αμφιλεγόμενος Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης μπήκε επίσης στο μιούζικαλ, με μια ταινία που, αν και δεν είναι από τις πιο θυμημένες της φιλμογραφίας του, είναι από τα πιο αστείαΤο Παρά το ότι είναι μιούζικαλ, είναι η τυπική κασέτα του Γούντι Άλεν: άντρες και γυναίκες μαλώνουν για το σεξ, την πολιτική και τη θρησκεία, σε μινιμαλιστικά περιβάλλοντα και με μια απλή και ακόμη και στοιχειώδη σκηνοθεσία.
Στο καστ, μόνο αστέρια: εκτός από τον ίδιο τον Άλεν, η Ντρου Μπάριμορ (η μόνη που μεταγλώττισε τα τραγούδια του), η Τζούλια Ρόμπερτς, ο Άλαν Άλντα, ο Τιμ Ροθ, η Γκόλντι Χόουν, η Νάταλι Πόρτμαν ...
Τραγουδώντας κάτω από τη βροχή (1952) των Gene Kelly και Stanley Donen
La σκηνή όπου η Τζιν Κέλι τραγουδάει στη βροχήΕίναι το πιο εμβληματικό στον μουσικό κινηματογράφο και ένα από τα σημαντικότερα σε ολόκληρη την ιστορία της «Έβδομης Τέχνης».
Χορεύοντας στο σκοτάδι (2002) του Lars Von Trier
Συμπαραγωγή μεταξύ Δανίας και Γερμανίας, με πρωταγωνιστές τον Björk και την αιώνια Catherine Denueve. Νικητής του Χρυσού Φοίνικα στις Κάννες, καθώς και μια σειρά άλλων βραβείων σε όλο τον κόσμο. είναι η καλύτερη ταινία του Λαρς Φον Τρίερ, υπεύθυνη για αρκετές από τις πιο γκροτέσκ ταινίες του κινηματογράφουΤο Η ερμηνεία της Björk ως Τσέχης μετανάστριας στις Ηνωμένες Πολιτείες που χάνει σταδιακά την όρασή της είναι απλά αριστοτεχνική.
Les Miserables (2012) του Τομ Χούπερ
Βασισμένο στο ομώνυμο μιούζικαλ, εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Victor Hugo. Ήταν ευρέως αναγνωρισμένο από τους παγκόσμιους κριτικούς και μεγάλη επιτυχία στο box office, κυρίως με οδηγό το καρτέλ ηθοποιών που συμμετείχαν σε αυτό: Χιου Τζάκμαν, Ράσελ Κρόου, Αν Χάθαγουεϊ, Σάσα Μπάρον Κοέν, Αμάντα Σέιφριντ και Έλενα Μπόχαμ Κάρτερ.
Hairspray (2007) του Adam Shankman
Μια ιστορία για τον ρατσισμό και τα κόμπλεξ στην αμερικανική κοινωνία τη δεκαετία του 60. Ένα καστ συνόλου που έτυχε καλής υποδοχής από κοινό και κριτικούς. Αποκορύφωμα Ο Τζον Τραβόλτα παίζει μια υπερπροστατευτική μητέρα και αρκετά υπέρβαρα.
Πηγές εικόνας: HobbyConsolas / Digital Freedom / Everything is cinema