Θεωρείται ως η επιτομή όλων των τεχνών, ο κινηματογράφος προσφέρει συνήθως μια ευρεία άποψη της ζωής, του κόσμου που μας περιβάλλει, των ανθρώπινων όντων ως κοινωνικών οντοτήτων, αλλά και ως προσωπικών ατομικοτήτων. Είναι ταινίες που πρέπει να σκεφτείς.
Ξεκινώντας πολλές φορές από τη λογοτεχνία, αλλά κάνοντας χρήση της κινούμενης εικόνας για να πάμε μερικές φορές πιο μακριά, το συζητήσεις που θέτει η έβδομη τέχνη για προβληματισμό είναι τόσο ποικίλες όσο και οι ταινίες στον κόσμο.
Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες στην ιστορία, είπε κάποτε ότι κάθε ταινία που γυρίστηκε αξίζει να προβληθεί για αυτό που συνεπάγεται προσπάθεια συνειδητοποίησης και επειδή προτείνει έναν τρόπο θέασης του κόσμου.
Εδώ είναι ένα λίστα με μερικές ταινίες για να σκεφτείτε. Υπάρχει δράμα, κωμωδία, ρομαντισμός, μυστήριο. Γιατί ο κινηματογράφος δίνει για όλα.
Ταινίες για σκέψη
Το ασταμάτητο κυνήγι βούλησης, του Gust Van Sant (1997)
Είναι η ιστορία του μια νεαρή ιδιοφυΐα γεννημένος σε λάθος γειτονιά, με λάθος γονείς. Αφού ξεπέρασε όλα τα εμπόδια που του επιβάλλει η ζωή και τους δικούς του φόβους, εξελίσσεται και συνειδητοποιήστε τις δυνατότητές σας.
ο Συνεδρίες του Will (Matt Damon) με τον ψυχολόγο του Sean Maguire (Robin Williams) κάνουν οποιονδήποτε να σκεφτεί. Πέρα από την ταινία, η ιστορία του Ματ Ντέιμον και του Μπεν Άφλεκ μετά τη συγγραφή του σεναρίου και μέχρι να καταφέρουν να το παράγουν, αποτελεί παράδειγμα επιμονής και αποφασιστικότητας.
Ταξιτζής του Martin Scorsese (1976)
Για πολλούς, το εμβληματικό έργο μέσα στην γόνιμη καριέρα του σκηνοθέτη του. Ταξιτζής πλοηγείται ανάμεσα σε διάφορα ταραχώδη θέματα της ανθρώπινης κοινωνίας ως συλλογικών και προσωπικών αξιών κάθε ατόμου.
Ο σκοπός του πολέμου, τα τραύματα που μένουν σε όσους συμμετέχουν σε ένοπλες συγκρούσεις, η απληστία και αδίστακτη δίψα για χρήματα, επιθυμία για εκδίκηση. Θα υπάρξει λύτρωση για την ανθρωπότητα; Τουλάχιστον σε αυτή την ταινία ο πρωταγωνιστής κάνει το κομμάτι του.
Καταγωγή από τον Christopher Nolan (2011)
Πέρα από την έξυπνη πλοκή του (η δυνατότητα να εισέλθουν στα όνειρα των ανθρώπων για να εξάγουν ή να φυτέψουν ιδέες), είναι άλλο ένα δείγμα ταινιών για σκέψη, που βυθίζεται στις συγκρούσεις του ανθρώπινου μυαλού για να προσπαθήσει να διαλευκάνει τι είναι καλό και τι κακό.
Πέρα από τα υποσυνείδητα μηνύματα, το ανοιχτό τέλος της ταινίας έχει δημιουργήσει κάθε είδους συζήτηση και εικασίες.
Wall-E: τάγμα καθαρισμού από τον Andrew Stanton (2008)
Ποιο μέλλον περιμένει τον πλανήτη μας αν συνεχίσουμε να παράγουμε τόσα σκουπίδια; Με τη φρεσκάδα μιας ψηφιακής ταινίας κινουμένων σχεδίων Disney-Pixar, αυτή η ταινία εγείρει αυτό και άλλες συζητήσεις γύρω από πίστη, μαζική κατήχηση και ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης στις ζωές των ανδρών.
Διαστρικό από τον Christopher Nolan (2014)
Άλλο ένα δείγμα για σκέψη, από αυτόν τον Βρετανό σκηνοθέτη, του οποίου η φήμη οφείλεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στα τρία «μικρά έργα» του (η τριλογία του Ο σκοτεινός ιππότης). Το «Interstellar» είναι γεμάτο λεπτομέρειες για σκέψη, όπως τι μπορεί να συμβεί πότε ο εγωισμός έρχεται μεταμφιεσμένος σε συλλογικό συμφέρον.
Ανοιξε τα μάτια σου του Alejandro Amenábar (1997)
Αυτή η ισπανική ταινία εισάγεται στη συζήτηση για τι είναι η πραγματικότητα και ο ρόλος που παίζουν τα όνειρα. Η αιώνια συζήτηση μεταξύ καλού και κακού είναι επίσης παρούσα, καθώς και προβληματισμοί γύρω από τη δύναμη του χρήματος.
Μήτρααπό τις αδερφές Wachowsky (1999)
Σε αυτή την περίπτωση, είναι κάποιες μηχανές (η τρομακτική Τεχνητή Νοημοσύνη) που καταλήγουν να περιορίζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια ψευδή πραγματικότητα. Ανάμεσα στις πολλές φιλοσοφικές σκέψεις που περιλαμβάνονται στην τριλογία των πιο παρεξηγημένων αδερφών στο Χόλιγουντ, παραμένει στο περιβάλλον η αμφιβολία για αν ο άνθρωπος θα προτιμούσε την ψεύτικη πραγματικότητα, αρκεί να τον σώσει από τα βάσανα, αντί να αντιμετωπίσετε αυτόν τον κόσμο με πολύ πόνο.
Ο καρυδιός καθηγητής του Tom Shadyac (1996)
Πρόκειται για μια «εμπορική» κωμωδία, με πρωταγωνιστή έναν μεγάλο σταρ του Χόλιγουντ όπως ο Έντι Μέρφι, ο οποίος εκμεταλλεύεται επίσης την ιστορία για να δείξει την ιστορική του πολυχρηστικότητα. Αλλά πέρα από τα εύκολα αστεία, υπάρχει μια ιστορία για την οποία μιλάει ντροπαλά τα συμπλέγματα πολλών ανθρώπων, ο υποκείμενος ρατσισμός στην αμερικανική κοινωνία και η υποκρισία ενός συστήματος που ισχυρίζεται ότι είναι περιεκτικό.
Birdman ή η απροσδόκητη αρετή της άγνοιας του Alejandro González Iñárritu (2014)
Μια άλλη ιστορία που απευθύνεται στην κωμωδία (αν και με πολύ λιγότερο αφελή και πολύ πιο όξινο τρόπο). συζητήστε τι ζει μέσα στις «CPU» των ανθρώπων. Φορτωμένη με ανεξάντλητη ειρωνεία, αυτή η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια σπουδαία πραγματεία για το εγώ.
Υπέρβαση από τον Wally Pfister (2014)
Μια άλλη πραγματεία για το εγώ και η δύναμη του χρήματος. Πόσο μπορεί ο ανθρώπινος νους να φτάσει τους στόχους του; Προσφέρει επίσης μια εικόνα του μύθου της αυτοκαταστροφής του ανθρώπου. Παρά όλα τα ζητήματα που εγείρει αυτή η ταινία, το «Trasendence» δεν έλαβε καλή κριτική.
Το δέρμα που ζω του Pedro Almodovar (2011)
Ο Ισπανός σκηνοθέτης συμμετέχει στη συζήτηση για πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για να ικανοποιήσει ορισμένες παρορμήσεις, όπως η επιθυμία για εκδίκηση.
Το παιχνίδι του David Fincher (1997)
«Τα λεφτά δεν κάνουν την ευτυχία» λένε κάποιοι. «Μα πώς βοηθάει», απαντούν άλλοι. Τι μπορεί να γίνει για να εκπλήξει έναν εκκεντρικό και μοναχικό εκατομμυριούχο; Η έννοια της διασκέδασης, σε όλο του το μέγεθος, είναι μια από τις πτυχές που λαμβάνονται υπόψη σε αυτή την ταινία.
The Truman Show: A Live Life του Peter Weir (1998)
El ρόλο των ΜΜΕειδικά η τηλεόραση, δεν μπορούσε να ξεφύγει από τη συζήτηση. Μεταξύ των θεμάτων που πρέπει να σκεφτούμε που αντιμετωπίζουμε, είναι η έλλειψη ενδοιασμών, το τι είναι σημαντικό για τους ανθρώπους ή πότε οι κοινωνίες άρχισαν να ζουν τη ζωή τους αντανακλώντας αυτά που βλέπουν στην οθόνη της τηλεόρασης.
Avatar του Τζέιμς Κάμερον (2009)
Η φιλοδοξία και η απληστία θα μας κάνουν χωρίς πλανήτη, αν δεν αυτοκτονήσουμε πριν, να ικανοποιήσουμε την ανεξάντλητη προδιάθεσή μας για πόλεμο. Ανάμεσα σε εκπληκτικά ειδικά εφέ, ο Κάμερον έχει χρόνο να γίνει φιλοσοφημένος κατά καιρούς και περάστε από την απαισιοδοξία στην αισιοδοξία.
Ποια ήταν η τελευταία ταινία που σε άφησε σε «σκέψεις»;
Πηγές εικόνων: El Pelicultista / cinefiliaparamelomanos / Boston Hassle