Το Πάσχα ήταν το τέλειο σκηνικό για την πρεμιέρα του "The Reaping", γνωστό σε ισπανικά ως "La Cosecha" σε ορισμένα μέρη και "Test de fe" σε άλλα, και σίγουρα δεν ήταν κακή ιδέα. Πολλοί άνθρωποι που αναζητούσαν κάποια απόσπαση της προσοχής εκείνες τις άγιες μέρες, το επέλεξαν.
Η ταινία ξεκινά με έναν πολύ ελκυστικό τρόπο, που αντιμετωπίζει τους οπαδούς και τους αποστάτες, για το ποια είναι η πραγματικότητα πίσω από τα γεγονότα που ερευνά η Κάθριν (Χίλαρι Σουάνκ), πρώην προτεστάντης πάστορας, που τώρα μετατράπηκε σε «καταστροφέα των θαυμάτων».
Σιγά σιγά, μας παρουσιάζονται τα πρώτα θύματα της ταινίας. Ως «έκπληξη», αποδεικνύεται ότι ο ερευνητής έχει πίσω από μια ιστορία που την ανάγκασε να γίνει άθεη όταν έχασε την κόρη της και τον σύζυγό της που θυσιάστηκαν από μια φυλή στο Σουδάν. Αυτό το στοιχείο συμβάλλει στην απιστία του χαρακτήρα, αλλά εξακολουθεί να μου φαίνεται κακό, όταν χωρίς αυτό, η ιστορία θα είχε συμβεί ούτως ή άλλως.
Αλλά το ενδιαφέρον έρχεται όταν εμφανίζεται μια νέα αποστολή στην Κάθριν, για να διερευνήσει τα γεγονότα σε μια σχεδόν άγνωστη πόλη, στην οποία μια κοίτη του ποταμού μετατρέπεται σε αίμα, και όπου αργότερα γεγονότα πολύ παρόμοια με τις δέκα πληγές της Αιγύπτου.
Ο ερευνητής προσπαθεί να βρει μια επιστημονική λύση στο θέμα και της παρουσιάζονται όλο και περισσότερες αποτυχίες που την κάνουν να αμφιβάλλει.
Πολύ καλά ειδικά εφέ, αλλά και η ερμηνεία. Ο χαρακτήρας που δημιουργήθηκε για την Annasophia Robb (Loren, στην ταινία), το κορίτσι που φαίνεται να είναι ένοχο ότι αυτές οι πληγές έφτασαν στην πόλη, ταιριάζει σαν γάντι, επίσης Swank (φυσικά, νικητής δύο Όσκαρ για την καλύτερη ηθοποιό) κάνει καλή δουλειά.
Το μόνο που λείπει στην ταινία είναι το τέλος, όπου καταρρέει ό, τι είχαν καταφέρει προηγουμένως να ανεβάσουν. Άλλη μια καλή ταινία με κακό τέλος, πιθανότατα μετά από δεύτερο μέρος.
Η πρότασή μου: Η εξήγηση για το πώς συνέβησαν οι 10 πληγές της Αιγύπτου από επιστημονική άποψη, ήταν αρκετή για μένα.
