Σε όχι πολύ άνετα καθίσματα, αν και ανεκτή έχοντας μια τόσο σημαντική υπόσχεση από πριν, ήταν ότι έπρεπε να δω «Το Πνεύμα«, Σε ένα δωμάτιο παρόμοιο με ένα χωνί, όπου η οθόνη ήταν σταυρωμένη μπροστά στους θεατές, αφήνοντας ένα χωρίς να γνωρίζει αν είχαν επιλέξει το λάθος κάθισμα ή αν ήταν απλά όλα τα λάθος.
Το θέμα είναι ότι είδα το "The Spirit", μόλις κυκλοφόρησε, και με λίγα θέατρα που το προβάλλουν. Σκηνοθεσία όπως γνωρίζουμε ήδη Frank Miller, και βασίζεται στα κόμικ του Θα είδαμε, η ταινία σέβεται τις τονικότητες του κόμικς, καθώς χειρίζεται σε ένα πολύ αποτελεσματικό ασπρόμαυρο, το οποίο διαπερνάται με τονικότητες ενός πραγματικού κόσμου στον οποίο θα μπορούσε να ανήκει μόνο το κόμικ. Έμεινα έκθαμβος όταν είδα τα αποτελέσματα που μπορεί να επιτύχει το χέρι και το μάτι του Μίλερ μέσω μιας κάμερας. Και είναι ότι έχει το χάρισμα να βλέπει, καθώς και να αντιλαμβάνεται και να δημιουργεί αυτό που θέλει να φαίνεται, το οποίο καταλήγει να αφήνει την οθόνη να γυαλίζει, με τόσα πολλά και τόσο καλά χρησιμοποιούμενα οπτικά εφέ. Υπάρχει μια καθαρότητα εγγενής στον τόνο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η πλοκή, αφού σε σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά του, «Αμαρτωλή πόλη ", "Το Πνεύμα" παρουσιάζεται λιγότερο σοβαρό, και ίσως πιο παιδικό από κάποιες απόψεις. Για το ποια τέχνη, τόσο από τα κοστούμια, όσο και από τη σκηνογραφία και την επιλογή των φώτων και των τόνων, είναι στην υπηρεσία των χαρακτήρων και του τρόπου αντιμετώπισής τους.
Με ένα Σαμουήλ Τζάκσον που νομίζω ότι βλέπω καλύτερα από ποτέ, η ταινία μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τους πιο διασκεδαστικούς κακούς που έχουμε δει στη γιγαντιαία οθόνη. Ο χταπόδι και ο βοηθός του ενσωματώθηκαν τέλεια στο όμορφο Σκάρλετ ΓιόχανσονΑυτές κυμαίνονται από την ασυνήθιστη σοβαρότητα έως την ιλαρότητα της στρατιωτικής θητείας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, και μόνο σε αυτά θα μπορούσε να βρεθεί το «κακό γονίδιο», το οποίο θα μπορούσε να χωρέσει στην προσαρμογή του κόμικ.
Ο πρωταγωνιστής είναι καλά στο ρόλο του, αφού η ανθρωπιά και η υπερχείλισή του είναι δικές του, καθώς και η πτώση του από γυναίκες μετά από γυναίκες που δεν τον αφήνουν να ξεκουραστεί.
Ξαναλέω, θεωρώ το "The Spirit" μια καλή ταινία που, όσον αφορά την ιστορία του, δεν έχει την πτήση ή ίσως το βάθος που θα μπορούσε να έχει το "Sin City". Και αυτό είναι κατάλληλο μόνο για το κόμικ, και όχι για την προσαρμογή, αφού είναι τέλειο όσον αφορά τις πιθανές δυνατότητες, ο πλεονασμός αξίζει, θα μπορούσε να δουλευτεί. Ο Μίλερ με ικανοποίησε ξανά.
