Είχα διαβάσει τόσες πολλές αρνητικές κριτικές για το ταινία gamer που, αφού το είδα, μου άρεσαν κιόλας. Αν και, ναι, το τέλος δεν υπάρχει που να το πιάσεις.
Οι σκηνοθέτες αυτής της ταινίας, Mark Neveldine και Brian Taylor, μας τοποθετούν στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον, όπου ο πληθυσμός κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό του λόγω της αύξησης παιχνιδιών όπου μπορούν να ελεγχθούν άλλα πραγματικά ανθρώπινα όντα, όπως το παιχνίδι Society , πηγαίνοντας την ιδέα των The Sims στο υψηλότερο επίπεδο επειδή μπορείτε να ελέγξετε έναν πραγματικό άνθρωπο.
Επιπλέον, ο δημιουργός αυτού του παιχνιδιού, ένας οραματιστής υπολογιστή, έχει δημιουργήσει επίσης ένα άλλο παιχνίδι όπου τα ανθρώπινα όντα μπορούν να ελέγχονται σε ένα παιχνίδι τύπου Shooter, που ονομάζεται Slayers. Οι άνθρωποι-ινδικά χοιρίδια που συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι είναι εγκληματίες που περιμένουν την εκτέλεση και αναγκάζονται να παίξουν με τη δικαιολογία ότι εάν ένας συγκεκριμένος αριθμός παιχνιδιών είναι ακόμα ζωντανοί, θα κερδίσουν την ελευθερία τους. Αυτό το παιχνίδι έχει πολύ υψηλά επίπεδα κοινού και το βλέπει σχεδόν όλος ο πληθυσμός.
Το πρώτο μέρος του ταινία gamer Είναι το καλύτερο με την παρουσίαση του μέλλοντος, τα διαφορετικά παιχνίδια και τον κεντρικό ηθοποιό, έναν Τζέραρντ Μπάτλερ, που αναζητά απεγνωσμένα να επιβιώσει για να επανενωθεί με τη γυναίκα και την κόρη του.
Ωστόσο, μόλις ο πρωταγωνιστής δραπετεύει από το παιχνίδι και συναντά μια ομάδα φρικιών που θέλουν να απελευθερώσουν τον κόσμο από τον εφιάλτη που δημιούργησε ο παντοδύναμος επιχειρηματίας, έπαιξε Michael C Hall, η ταινία χάνει την ποιότητα μέχρι την τελική μάχη μεταξύ ήρωα και κακού που είναι πιο λυπηρό που θυμάται κανείς να έχει δει στους κινηματογράφους.
La ταινία gamer Το προτείνω, πάνω απ' όλα, στους νεότερους που έχουν απολαύσει παιχνίδια όπως το The Sims και το Call of Duty. Θα λατρέψουν και το πρώτο μέρος της ταινίας.
Cinema News Σημείωση: 5