Theo Angelopoulos bio je najveći predstavnik grčke kinematografije. Studirao je pravo u Atini, a kasnije se preselio u Pariz radi upisa Sorbona 1960. gdje je također pohađao tečajeve Claudea Lévi-Straussa, iako je ubrzo napustio te studije kako bi ušao u IDHEC (Institut za napredne filmske studije). Na kraju prvog kinematografskog kursa, 1963., "izbačen je zbog toga što je bio nekonformista", odlučivši da se vrati u svoju zemlju.
Te godine napravio je prvi pohod na snimanje filma koji je namjeravao biti njegov debitantski film, iako film nažalost ostaje nedovršen. Radi se o "Crno-bjelo«, Detektivski film koji napušta zbog nedostatka kapitala.
Od povratka u Atinu radio je kao filmski kritičar za ljevičarske novine "Dimokratiki Allaghi" do njegovog zatvaranja dolaskom Diktatura pukovnika u 1967.
Tokom 1965. Angelopoulos je ostavio još jedan nedovršeni film, «Forminx priča«, Film o grčkom rock bendu. Film je bio zamišljen kao promocija turneje koju je grupa namjeravala odraditi, ali je obustavljen, a redatelju je opet ponestalo budžeta za snimanje.
1968. filmaš je konačno uspio završiti djelo, a također i s velikim uspjehom. Njegov prvi 23-minutni kratki "Emitiranje" predstavljen je na Solunski festival i dobija nagradu kritičara.
Reditelj snima svoj prvi igrani film 1970. godine "Rekonstrukcija". Njegovo debitantsko djelo dobiva nagradu kritike i nagradu za najbolju režiju na Solunskom festivalu Nagrada Georges Sadoul za najbolji film godine prikazan u Francuskoj i nagradu za najbolji strani film na Hyères Film Festivalu.
Dvije godine kasnije snimio je "Days of 36", film s kojim je ponovo osvojio nagrade za najbolju režiju i kritiku na Solunskom festivalu, takmičenju koje je od samog početka cijenilo filmaša. Traka je takođe predstavljena na Berlinale gdje osvaja nagradu FIPRESCI.
Godine 1975. grčki režiser snimio je jedan od svojih najboljih filmova i nesumnjivo najnagrađivanijih, "Putovanje komičara". Još jednom je na Solunskom festivalu osvojio nagrade za najbolju režiju i nagradu kritike, ali i one za najbolji film i najbolji scenarij. Film je predstavljen u Cannesu gdje je osvojio nagradu FIPRESCI i na Berlinaleu gdje je osvojio nagradu Interfilm Forum. U Japanu dobija Veliku nagradu za umjetnost i nagradu za najbolji film godine, u Briselu nagradu Zlatnog doba, Britanski filmski institut dodjeljuje je kao najbolji film godine, a kasnije će dobiti nagradu FIPRESCI kao jedan od glavnih filmova u istoriji kinematografije i nagrada italijanske kritike za najbolji film na svijetu 70 -ih.
1977. Theo Angelopoulos snimio je "Los cazadores", film koji je predstavio u Cannesu kao kandidat za Zlatnu palmu i koji je osvojio Nagrada Hugo de Oro za najbolji film na Čikaškom filmskom festivalu 1978.
Više informacija | Filmski majstori: Theo Angelopoulos (rani i 70 -ih)
Izvor | wikipedia
Fotografije | cinesentido.blogspot.com gerryco23.wordpress.com frames.es