Sinematik gerilim filmi halkın beğenileri arasında en popüler türlerden biridir. Biçimini edebiyattan aldı, ancak zamanla kendi kodunu, kendine özgü hikaye anlatma biçimini oluşturmayı başardı.
Kendi kategorisinin sahibi, (doğaüstü, polis, psikolojik gerilim), her durumda öncül, seyircinin koltuğa yapışmasını sağlamaktır. Sonuna kadar gizem çözülemez.
Alfred Hitchcock, belki de dünyanın en yüksek temsilcisidir. en iyi gerilim filmleri. Bununla birlikte, Yedinci Sanat tarihi boyunca, türü başarıyla kullanan birkaç yönetmen vardır.
En iyi gerilim filmleri, kaçırılmaması gerekenler
psikoz. Alfred Hitchcock, 1960
Kuşkusuz, türün başyapıtı. Ayrıca onu tanımlayan kişi. Klasik "Gerilim Ustası"nın bazı unsurlarını almayan çok az sonraki film var.
Hollywood sinemasının sıkı sansürle hapsedildiği bir dönemde çok tartışmayla çekildi. Ama İngiliz film yapımcısı "bunun yanına kâr kaldı" ve ateş etti. herhangi bir açıdan politik olarak yanlış bir hikaye. Her şeyden önce, film endüstrisini yöneten muhafazakar standartlara göre.
Bernard Herrmann tarafından bestelenen müzik için özel bir söz. Filmin tamamına eşlik eden müzik notası sadece gizemi vurgulamaya hizmet etmiyor, aynı zamanda filmin geri kalanı kadar saygısız.
Yedi. David Fincher, 1995
El Amerikalı David Fincher'ın ikinci filmi, 90'ların ortalarında, birkaç istisna dışında, XNUMX. yüzyılın sonlarına doğru biraz durgun olan bir tür yeniden canlandırıldı.
Onlar zıt pozisyonlarda iki polis. Biri dedektif olarak uzun bir kariyere başlamak istiyor, diğeri emekliliğini imzalamak üzere. Onları (tam anlamıyla) sınıra götürecek bir seri katille yüzleşmek zorundadırlar.
Andrew Kevin Walker tarafından yazılmış kusursuz bir senaryoya ve kusursuz sinematografi ve kamera yönetimine ek olarak, kahramanlarının çalışmalarıyla öne çıkıyor.
tez. Alejandro Amenabar, 1995
Fincher Hollywood gerilimini tazelerken, Genç bir Alejandro Amenábar, İspanyol sinematografisinde boy gösterdi. İlk filmi olağanüstü olduğu kadar çığır açıcıydı ve kısa sürede Amerikan endüstrisinin kendi içinde bile taklit edilmesi gereken bir referans haline geldi.
köpekbalığı. Steven Spielberg, 1975
Spielberg'in sinema için ikinci uzun metrajlı filmi canavar filmlerinde Hitchcock'un işaret ettiği aynı dönüm noktasını temsil eder. psikoz psikolojik gerilim filminin içinde.
Birçok erdemden biri köpekbalığı, bu mu gösterimin neredeyse yarısında izleyicileri merakta tutar. Ve bu hala "öldürücü bir makinenin" çenelerini göstermeden.
Yorulmak bilmeyen John Williams tarafından bestelenen müziği vurgulamak için.
Piyasaya sürüldükten kırk yıl sonra, bu film ilginç bir gerçeğin sorumlusudur. Neredeyse hiç kimse plajda yüzemez. bir noktada köpekbalığı saldırısının kurbanı olmaktan korkmak.
durkke. Christopher Nolan, 2017
Yakın zamanda sinemalarda gösterime giren film, birçokları için ünlü Londralı yönetmenin başyapıtını temsil ediyor.. Bir savaş hikayesinin içine gizlenmiş bir gerilim filmi.
Ünlülerden yola çıkarak Operasyon DinamoBirleşik Krallık, Nazi kontrolündeki Fransız kıyılarından 300.000 askeri tahliye etmeyi başardı.
Nolan, üç farklı açıdan (hava, kara ve deniz) bir perspektif sunuyor.) operasyon.
Görsel düzeyde kusursuz, aynı zamanda kahramanlardan oluşan "ordusu"nun harika çalışmasıyla da dikkat çekiyor. Hans Zimmer'ın müzik eseri.
Kuzuların Sessizliği. Jonathan Damme, 1991
La Yakın zamanda ölen yönetmenin filmografisinde zirve çalışması New Yorklu. Hanibal Lecter'ın ilk filmi olmasa da, (Avcı Michael Mann tarafından 1986'da çekilen ilk filmiydi), eğer halkın ruhunda dövmeli kalmasından sorumluysa.
Baştan sona merak uyandıran bir hikaye. Seyirci, korkulan doktor Hanibal "Yamyam"ın kaçışına şaşırır.
Başarıları arasında kazanmak da var. 5 ana kategoride Oscar: Film, Yönetmen, Oyuncu (Anthony Hopkins), Oyuncu (Jodie Foster) ve Senaryo.
Altıncı His. M. Gece Shyamalan, 1998
Doğaüstü gerilim. Belirli bir beceriyle ilgilenmesi gereken bir çocuk (Haley Joel Osment) bir psikologdan (Bruce Willis) yardım alır.), aynı zamanda neden hayatının kontrolünü kaybettiğini bulmaya çalışıyor.
Bir gişe başarısı, yönetmeninin tarzına dayalı bir gerilim yaratma stilini ortaya çıkardı. neredeyse hiç diyalog ve küçük hareketler içeren uzun sekanslar kahramanların.
"bazen ölü görüyorum”Sinema tarihinin en ünlü sözlerinden biri oldu.
Parıltı. Stanley Kubrick, 1980
Bu New Yorklu yönetmenin filmografisi kronolojik olarak gözden geçirilirse, listede yer alan hemen hemen tüm filmlere "Başyapıt" demenin cazibesine kapılmak kolaydır. İle birlikte Parıltı istisna yoktur.
Bu film Stephen King'in aynı adlı romanından uyarlanmıştır (Sinemaya en çok tartışmaya katkıda bulunan edebi yazarlardan biri). Ancak, filmin başarısına rağmen King, Kubrick'in eseriyle yaptıklarına karşı suçladı.
Hareketli sahneleri çekmek için Stediecam kullanan ilk filmlerden biriydi.. Neredeyse kırk yıl sonra, bu teknik kaynağın kullanım potansiyeli hakkında konuşurken film öğretmenleri için referans olmaya devam ediyor.
Olağan Şüpheliler. Brian Sinner, 1995
Yönetmenini prestijle dolduran film, kendini kahraman çizgi roman dünyasını keşfetmeye adamadan önce x Men ve başarısız süpermenin dönüşü.
Şarkıcı oldukça doğru yönetti ayrıntılı senaryosu ile öne çıkan bir film. İzleyici, tüm gizemi çözmek için sonuna kadar beklemek zorunda kalıyor.
Sızan. Martin Scorsese, 2006
Sinema tarihinin en kaba suç filmlerinden biri. Gangster filmlerinin müdavimlerinden Scorsese, görsel şiddet (filmin çoğu için açık olmasa da) izleyicinin sandalyesinde sürekli kıvranmasına neden olacak seviyelerde.
Etkileyici bir sahnelemenin yanı sıra, film, kahramanlarının güçlü oyunculuk çalışmalarına dayanıyor.
Görüntü kaynakları: IFC.com / Kaza / Upsocl