Geçen hafta sonu çok boş zamanım olduğu için hayatımın iki saatini boşa harcamaktan başka bir şey düşünemedim. seyretme Rocky Balboa. Evet, biliyorum, bu filmden ne bekleyebilirdim ki... ama gerçek şu ki, beklediğimden daha da kötüydü.
Tüm film, müşterilerin çoğunun hikayelerini dinlemek ve onunla fotoğraf çekmek için gittiği bir restoran işleten yaşlı ve emekli bir Rocky Balboa'nın etrafında dönüyor. Genel olarak, filmin tamamı oldukça üzücü, aşırı yaşlı ve üzgün bir Stallone'u gösteriyor, sadece yapmaya karar verdiği her şeyi yapabileceğini düşünmeye teşvik ediliyor.
Sonunda, bir dövüşte dünya şampiyonu (küçük bir çocuk) ile dövüşmesi için onu kandırırlar. yarı dost. Bir değişiklik için Rocky sıkı çalışmaya karar verir ve tüm hazırlıklarını gücünü artırmaya dayandırır, çünkü hız onun işi değildir (sahip olduğu yıllara göre normaldir).
Dövüş oldukça dengeli ilerliyor, oğlunun onu cesaretlendirdiği tipik görüntüleri görüyorsunuz ve sonunda şampiyon puan farkla kazanıyor. Mantıksal olarak, Rocky için dövüşü bitirmek bir zaferdir ve herkes çok mutludur. Nihai sonuç pek inandırıcı değil (yirmi bir şey onu 10 dakika içinde havaya uçuracaktı).
2 saat boşa gitti dedim...