Orta Çağ, insanlığın en karanlık dönemi olarak kabul edilir.. Karanlık ve gerileme zamanı. Batı uygarlığının tarihinde bir leke.
Resmi olarak sadece Avrupa'yı kapsayan bir sınıflandırmadır. 476 yılından beri anlaşılmıştır. Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü başlangıç noktasıdır.. Bu tarihi sahne bize hangi müziği bıraktı?
Orta Çağ'ın sonu, 1453'te Bizans İmparatorluğu olarak bilinen Doğu Roma İmparatorluğu'nun çöküşü ile işaretlenir. Bu tarih, matbaanın yaratılmasıyla ve Gutenberg İncil.
Bazı tarihi metinler sorunu düzeltir. Kristof Kolomb'un 1492'de Amerika'ya gelişiyle Orta Çağ'ın sonu.
Orta Çağ: kan, ter ve gözyaşı
Ortaçağ dönemi, kısmen Katolik Kilisesi tarafından desteklenen bir figür olan Engizisyon ile neredeyse ayrılmaz bir şekilde ilişkilidir. hakkındaydı sapkın olarak kabul edilenleri - çoğu durumda ölüm cezasıyla - cezalandırın.
Fakat Katolikler de mağdur oldu Protestanların çoğunlukta olduğu bölgelerdeki zulümlerin Bunlar, büyücülük yaptığına dair hafif bir şüphesi olan herkes için kötü zamanlardı. Normalde günleri bir engizisyon yargıcının elinde biterdi.
Haçlı seferleri papa tarafından yürütülen kampanyalardı. Kutsal Topraklar üzerinde Roma apostolik kontrolünü yeniden tesis etmek amacıyla. Ve bu dönemde gerçekleştiler. Müslümanlar, Yahudiler, Ortodoks Hıristiyanlar, Rumlar, Ruslar, Moğollar ve papalık figürüne karşı çıkan herkes. Hepsi vurulacak hedeflerin içindeydi
Bilim ve sanat: durgunluk ve boyun eğme
Ortaçağ döneminin en eleştirel sesleri, bu süre zarfında, bilimdeki gelişmeler yok denecek kadar azdır. Bu "durgunluğu" bilimsel yöntemlerin eksikliğine bağlıyorlar. "Kutsal Engizisyon"un yarattığı korkuyu doğrudan suçluyorlar. Yerleşik ilkeler hakkında şüphe uyandıran herkes, sapkınlıkla suçlanma riskiyle karşı karşıya kaldı. Amaç, kazığa bağlanarak (ya da başı kesilerek ya da asılarak) sona ermekti.
Sanatta, aynı eleştirmenler, dördüncü ve on beşinci yüzyıllar arasındaki bin yılın kayıp zamanı temsil ettiğini iddia ediyorlar. Bu özlü ifadeyi temel alıyorlar Ortaçağ kültürünü önceki ve sonraki tarihsel dönemlerle karşılaştırır. Yunanistan ve bir yanda Greko-Romen geleneğinin çeşitli miras tezahürleri. Öte yandan Rönesans ve Modern Çağ ile birlikte gelecek bilincin uyanışı.
XNUMX. yüzyıldan sonra Avrupa'da yaygınlaştırılacak olan kapitalist sistem ve Modern Devlet kavramları, anti-feodal devlet yaklaşımlarının kökenleri Orta Çağ'ın ikinci yarısında hamile kalmışlardır.
Sanatta, diğer tezahürlerin yanı sıra, vurgular kolayca tanımlanabilen bir mimari akış ve bazılarının şaşkınlığına ve rahatsızlığına göre, zaman içinde olduğu gibi, Gotik tarz.
Ve müzik düzeyinde, Orta Çağ'da dünyayı sonsuza dek değiştirecek müzik nota sistemi doğdu: Pentagram.
Ortaçağ Müziği
Orta Çağ müziği iki büyük gruba ayrılabilir:
Kutsal müzik: tek amacı Tanrı'ya ibadet etmek olan Katolik Kilisesi ve manastırlarla yakından bağlantılı. Başlangıçta dini otoriteler tüm müzik geleneğini kaşlarını çatarak görmelerine rağmen, kısa süre sonra keşfettiler. sadık ve inananları telkin etmek için etkili bir araç.
Ayrıca, amaçları için büyük bir zorluğu atlamalarına izin verdi: Ortaçağ Avrupası sakinlerinin büyük çoğunluğu okuma yazma bilmiyordu. Şarkılar aracılığıyla, insanlara okumayı bilmeleri için “güç” vermek zorunda kalmadan kutsal metinleri ilan edebiliyorlardı.
küfürlü müzik: Genel olarak, ifade eder "Tanrı'nın egemenlikleri" dışında söylenen ve icra edilen her şey. Aristokrasinin üyeleri olan şairler, onun ana destekçileriydi. Troubadours ve âşıklar da bu kategoriye girer.
Şarkıların temaları oldukça çeşitliydi, en popüler olanlar, aşk ve romantizmi ve ayrıca kahramanca eylemleri geliştirmeye çalışanlardı.
Dini otoriteler onaylamadı kutsal bir amaç olmadan, popüler koynunda hiçbir müzikal tezahür üretilmez.
âşıklar -Şarkı ve müziği sirk sanatıyla birleştiren sanatçılar en çok zulme uğrayan, bazen de sapkınlıkla suçlanan sanatçılardı.
La pagan tezahürlerinin “resmi” olarak tanınmaması, (yalnızca Katolik Kilisesi tarafından verilen bir statü), Orta Çağ popüler müziğinin kulağa nasıl geldiğine dair net sinyaller veren birkaç tarihi belgeyle sonuçlandı.
Müzisyenlerin sanatlarını icra ederken yakalandıkları bazı resimli anlatımların ötesinde, Birkaç "doğrulanabilir" kaynak, Katolik Kilisesi'nden çıkan yazılardır.. Bu "raporlarda", diğer unsurların yanı sıra, ozanlar ve âşıklar tarafından söylenen "küstah" şarkı sözlerine karşı çıktılar.
Gregoryen ilahileri
Eğer varsa ikonografik müzik ürünü Orta Çağ'dan, Gregoryen İlahidir.
Adlarını, XNUMX. yüzyılın sonlarına doğru, Ayinlerde kullanılan ayin müziğinin birleştirilmesini teşvik eden Papa I. Gregory'ye borçludurlar. O ana kadar, eski kıtadaki her coğrafi bölgenin kiliselerde gerçekleştirilmesi gereken kendi rutini vardı.
O zamana kadar olanlardan farklı olarak, Gregoryen Şarkıları, övgüleri için Latince'yi benimser. Bu, kitlelerde kullanılan mezmurların Latince düzyazıya çevrilmesine yol açtı.
Başlangıçta şarkı söylediler ciddi ilahiler çoğu durumda, erkek seslerinden oluşan bir koro tarafından hafızadan gerçekleştirildi. Katolik Kilisesi'nin inisiyatifiyle, Tanrı'nın kutlamalarına katılanların duygularını yüceltmek amacıyla yavaş yavaş mekanlar doğaçlamalara açıldı.
Orta Çağ'ın neredeyse tüm müzikleri gibi, Gregoryen ilahiler monodik (tek sesle). Tam olarak, pentagramın ortaya çıkışı sayesinde gelişimi mümkün olan (insan hafızasına bağlı olmaksızın müzik bilgisinin kesin bir şekilde iletilmesine izin veren) daha sonraki polifoni, bu litürjik geleneğin maksimum ihtişamı döneminin sonunu işaret etti.
Müzik aletleri
Orta Çağ'ın müzikal tezahürlerinin çoğunun belirgin (ve bazı durumlarda özel) bir vokal bileşeni olmasına rağmen, bu dönem aynı zamanda çok sayıda müzik aletinin geliştirilmesiçoğu, bazı değişikliklerle bu güne kadar hayatta kaldı.
En sembolik olanlar arasında telli çalgılar arasında arp, lir, monokord ve gitar. Flüt ve org da öne çıkıyor.
Görüntü kaynakları: MusicaAntigua.com / WordPress.com katherinloaiza98 - WordPress.com Şili'deki Antik Müzik