BAFICI'nın "Nocturna" adını verdiği bölümde, sonu belirsiz şeylerle, belki eskatolojik ya da sadist imgelerle karşılaşılacağı biliniyor. Ya da belki de en tuhafına bir okşama ya da toplumun en iyi korunan cinsel yönlerinin (ya da onun dışında ne varsa) sömürülmesi.
Ve cumartesi sabahı filmle birlikte yediğim güzel bir hayal kırıklığı « Lolipop Nesil«. yönettiği Kanada filmi GB Jones. Bruce LaBruce'un başlangıcına eşlik eden anarko cinsel hareketin destekçilerinden biri olan, her şeyden kopma hevesiyle, her şeyden memnun olmayan, 80'lerin sonlarında ayaklanan queer punk hareketine yol açan bir kadın. Bu film, Jones'un birkaç yıl boyunca Super 8'de yakalanan görüntüler aracılığıyla (13!) isimsiz. Festival organizatörlerinin kendi sözleriyle, film «doğrudan yeraltı anarkoseksüel sinemasının kökenine ve özüne giden, ilk Warhol'u görsel pislik içinde çoğaltan, belgesel çirkinliğin saralı çekimleri arasında bir yolculuk ».
Özellikle son koltuktaysanız izlemesi zor ve alt yazılara neredeyse ulaşılamayacak bir film. Buna rağmen, kolay anlaşılır İngilizce birkaç diyalogla film, görüntü/ses ilişkisini çok ilginç bir yerden, her iki düzey arasındaki uyumu yerinden oynatarak ve çeşitli zamanlarda ağızlar arası bir diyalog sunarak işliyor. Hareket etmeyin.
Konunun ve "diğer kökenlerin" bir arkadaşıysanız görülmeye değer bir çalışma. Şahsen, (bol bol olan) eşcinsel sergisini arsanın kendisinden daha az kirli buldum.