Bir kez içinde Recoleta Kültür MerkeziHenüz erken olmasına rağmen (öğleden sonra 5'ten biraz önce) mekanın bahçesi ve koridorları sürekli bir trafikle görülüyor. Hava karardıkça büyüyecek olan seyirci, güçlü bir indie underground aksanıyla herkesin bildiği gibi genç.
Salonların dışında, merkezdeki terasta, festivale özel hazırlanmış bir sahne, ziyaretçilerin gelişini bekliyor. Amel, gösterisi planlanan 17. Dakik ve ufukta güneş batarken sahneye çıkıyorlar. Megafonla sunum ve ilk konu başlıyor. Geleneksel eğitim ile, Amel, yarı zamanlı şarkılar, karşılaşmaların ve anlaşmazlıkların (sadece aşk ilişkisi değil her türden) sözleri ve oldukça sıkı bir soundu olan bir pop rock'a dayanmaktadır.. Sadece ikinci veya üçüncü temada, Radyo Toulosse, izleyicilerin aydınlanmaya başlamasını sağlarlar.
20. dakikanın 17. dakikasından sonra Amel oynamaya devam ediyor, ancak başlamak üzere. Şeytan Satıcıları, bizim için geldiğimiz grup. İçeride ve çok daha hareketli bir atmosferde (arka plan sesleri My Kahraman de Foo Fighters), yaklaşık 50 kişi festivalin garaj dozunu bekliyor. Yalvarılmadan Şeytan ortaya çıkar, aletlerini takar ve yola koyulur. Adrian Outeda ve CIA Çok fazla konuşmama, sadece dokunma ve dokunma alışkanlıklarına sahiptirler. Böylece kısa bir gösteride (yarım saatten biraz fazla) 7 veya 8 şarkı çalarlar, ancak onları tanımayan insanlarda iyi bir izlenim bırakmaya hizmet eder. Dahil edilen konuların listesi Se paraliza en mi, En sevdiğim rock yıldızı, Kara Avcı, Beyaz Av, Luces, Ateş etmeye çalışıyorlar ama ıskalıyorlar ve son üretiminin bir parçası olan diğerleri, En Vivo, Club Roxy Live Bar'da 2009 sonundaki performansta kaydedildi.
10 yıllık kariyeri ile, Şeytan Satıcıları Nasıl kurulacağını bildiği ham kaya ile ilgili olarak Arjantin'deki en ilginç gruplardan biri olduğunu tüm bu zaman boyunca doğruladı. Yardakçılar 70'larda.
Hala havada çalan Şeytan Satıcılarının ezgileri ve seyirciler yeniden dağılırken, şimdi çaldığı terasa dönüyoruz. çok biyonik. Daha iyi bir görüş elde etmek için, katılım önemli ölçüde arttığından biraz yürümek zorundasınız. Göze çarpan ilk şey, belli ki özellikle dörtlüyü görmeye gelen büyük kadın seyirci. anımsatan Sayı Dörtlüsü (Uruguaylı grubun en uç noktasına ulaşmasa da, birkaç şarkı sözü tekerlemelerle doludur) ve salya akması (o zararsız isyan), Tan Biónica, ilk görüşte kalp kırıklığı, eğlenceli geceler ve aşk hikayeleriyle büyür.
Sahnede insanlar mutlu bir şekilde şarkı söylüyor; ve ön cephede, müzisyenlere çok yakın, bir avuç kız zıplamayı bırakmıyor. Tan Biónica'nın sesi akılda kalıcı, dans edilebilir ve neşeli. Şarkıcı bu enerjiyi teşvik eder ve onu karizma ve kolaylıkla çoğaltır. Gösteriye tanık olanlar, beğenseler de beğenmeseler de, büyük olasılıkla hemfikirdir: Yani Bionic büyümek için tüm yollara sahipler.