El İtalyan müziği sanatlarının kültürüne ve evrensel tarihine katkıBu ulusun kurulmasından çok önce başladı.
Ancak İtalyan müziği çok daha ileri gider. Bazı tarihçiler bunu eklektik bir sanat olarak tanımlar. Roma sınırlarının genişlemesiyle birlikte fethedilen bölgelerin ritim ve üsluplarından besleniyordu.. Buna paralel olarak, İtalyan müzisyenler hiçbir zaman seslerinin saflığını korumayı umursamadılar.
Eski İmparatorluğun sanatsal tezahürlerinin çoğu gibi Yunanistan'dan büyük ölçüde etkilenmiş, opera amiral gemisi müzik türü olarak kendini kanıtlamıştır. Ve onunla birlikte, tiyatroda doğan tüm litürjik gelenek.
hatta, İtalyan yarımadasının kendi içinde, popüler düzeyde çeşitli müzikal tezahürler ortaya çıktı.. Farklı krallıkların tek bir ulusta birleşmesi ile kaybolmayan çeşitlilik.
Atina'dan Roma'ya
Roma İmparatorluğu döneminde, müzik, varlığı belli bir şekilde tesadüfi olmasına rağmen, günlük yaşamda sık görülen bir unsurdu.. Yeni topraklar fethedildikçe, bu bölgelerin kültürel çalışmaları kendilerine ait kabul edildi. Avrupa'nın şimdiki başkenti İtalya'ya boyun eğdirdiği yüzyıllar boyunca Antik Yunanistan'ın müzik aletleri bu şekilde hayatta kaldı.
Sin ambargo, emperyal yetkililer müzik geleneklerine daha fazla ilgi göstermedi. Resmi belgelerde törenlerde veya ziyafetlerde müzisyenlerin varlığından söz edilir. Bu gerçeğe yapılan değerlendirme bile olumludur. Ancak bu sanatı sürdürmek veya geliştirmek hiçbir zaman niyet olmadı. Mimarlıkta ya da tiyatroda olanların aksine.
Yine de, popüler düzeyde, lir, monokord, trompet ve diğerleri gibi unsurlar omurganın omurgası haline geldi. İtalyan müziği olarak adlandırılabilecek şeyin başlangıcından beri.
Orta Çağ'daki Gelişmeler
Roma bölünürken ve güç merkezi Konstantinopolis'e taşınırken, İtalyan yarımadasında, evrensel bir insan tezahürü olarak müzik, belirleyici dürtüler aldı..
Bunlardan ilki Gregoryen İlahilerin doğuşuydu.. Kavramsal olarak münhasıran kutsal, bunlar - şematik bir notasyon sistemi olmadan bile - belirli parametreler oluşturmayı başaran ilk müzikal tezahürlerden biri oldular.
İkinci önemli dönüm noktası, müzik notasyon sistemlerinin araştırılması ve geliştirilmesiydi. pentagramın doğuşuyla sona erdi.
Rönesans ve Operanın Doğuşu
İtalyan müziği kavramına Opera'dan daha iyi uyan bir tür yoktur.. 1600 yılında Floransa'da doğdu ve hızla Milano, Venedik veya Napoli gibi diğer şehirlere yayıldı.
Rönesans'ın tam ortasında, doğuşu, bir grup müzisyen, şair ve hümanist tarafından yapılan bir girişimdi. içinde toplandı Floransalı Kamera Yunan Trajedisini haklı çıkarmak için.
İtalyan Operasının öne çıkan olaylarından biri XNUMX. yüzyılda gerçekleşti.. Bu dönemde hareket ortaya çıktı. Bel Canto (güzel şarkı). Buradan Gioachino Rossini, Francesco Bellini veya Gaetano Donizetti gibi sanatçılar öne çıkıyor.
Ama şüphesiz en sembolik opera bestecisi Guiseppe Verdi'dir.. Kuzey İtalya'da Le Roncole'de doğan müzisyenin kaleminden eserler... Rigoletto o La Traviata. Ayrıca Shakespeare tiyatro klasiklerinin uyarlamaları Othello.
Bu doğal görünüm, makarna ülkesinin kültürel etkinliği içinde hala her yerde mevcuttur.. Eski "dünyanın göbeği"ni gezmeye hazır olan herhangi bir turist, her yıl düzenlenen birçok festivalden birine gitmelidir. Milano'daki La Scala veya Venedik'teki Le Fenice gibi mimari mücevherleri bilmek de zorunludur. Hepsi, özellikle opera görmek ve dinlemek için yapılmış muhafazalar.
Enstrümantal Müzik
İtalya'da operanın gölgesinde önemli bir enstrümantal müzik akımı gelişti.. Bütün bunlar, İtalyan Barok olarak bilinen şeyle bütünleşmiştir. Ayrıca Avusturya, Almanya, Paris veya Rusya'da doğan besteciler ve akımların gölgesinde kaldı.
Antonio Vivaldi'nin eseri öne çıkıyor ve keman ve orkestra için verdiği konserler Dört mevsim. Diğer seçkin orkestra bestecileri ise Andrea Gabrieli, Tomaso Albinoni ve Dominico Scarlatti'dir. Donizetti veya Verdi gibi besteciler bile enstrümantal eserler bırakmışlardır.
İtalyan müziği ve siyasi hayata katılımı
Tarih boyunca, Roma İmparatorluğu zamanından beri İtalyan müziği siyasi hayata aktif olarak katılmıştır. Akdeniz'e demirlemiş yarımadanın.
Antik çağlarda, mahkemelerin ve parlamentoların oturumları bazı müzisyenler tarafından "canlandırıldı". Monarşik rejimlerin kurulmasıyla birlikte, kraliyet törenleri - varsayımlar, doğumlar, düğünler vb. - her durum için özel olarak bestelenen tesadüfi müziklere sahipti.
XNUMX. yüzyılda İtalya'nın Birleşmesi sırasında, Verdi'nin bir operası Risorgimiento'nun ilahisi oldu.
Fakat İtalyan müziğinin de asi ve devrimci bir yanı var.. Düzen karşıtı bir müzisyenin ilk örneği, 1799'da sürgüne zorlanan Domenico Cimarosa'nınkiydi.
XNUMX. yüzyılın sonundan beri, popüler müzik hareketleri bu ritimlerin kökenini kurtarmak için çaba sarf etmiştir.. Aynı zamanda bu gelenekler, mevcut ekonomik sisteme karşı eleştirel duruşları ifade etmenin araçları haline geldi. Ayrıca kapitalizme ve serbest ticaret politikalarına karşı.
Modern Zamanlar
Eklektik geleneğine sadık kalarak, İtalyan müziği bugün her şeyden biraz olmaya devam ediyor.. Modernite ile birlikte Rock ya da Jazz gibi ritimler kadroda belirdi. Aynı şekilde, küreselleşme çağı, çizme ülkesinde doğan çok sayıda sanatçının dünya çapında yıldızlar olmasına izin verdi.
Luciano Pavarotti en önemli ikonlardan biridir.. Milano'daki La Scala geleneğinde dövülmüş, lirik şarkı söylemeyi başka hiçbir şeye benzemeyen uluslararasılaştırdı ve ticarileştirdi.
Mevcut “pop-rock döneminin” diğer sembolik sesleri Laura Pausini, Eros Ramazzotti, Andrea Bocelli, Jovanotti, Tizano Ferro veya Zuchero'dur.
Görüntü kaynakları: Rnbjunk Musica / 20 dakika / tüm operalar - blogger