Panayam kay Lucía Puenzo, Inés Efron at Emme, director at protagonists ng El Niño Pez

Pinagsama ni Sandra Commiso para sa pahayagan sa Clarín ang tagagawa ng pelikula na si Lucía Puenzo at ang mga artista na sina Inés Efrón at Emme, upang malutas ang mga lihim ng Ang Boy ng Isda.

Pagkatapos dumaan sa BAFICI at ang kamakailang komersyal na premiere nito, ang pangalawang pelikula ng dalaga Tinukoy ni Puenzo ang ugnayan sa pagitan ng isang tinedyer at isang dalagang Paraguayan na nagtatrabaho sa bahay, na kasangkot sa isang mahiwagang krimen. Ang balangkas ay magkakaugnay ng iba't ibang mga genre, mula sa pulisya hanggang sa mga elemento ng pelikula sa kalsada, hanggang sa mapalabas ang isang malaking katapusan.

Binubuo ang duo ng pag-arte Inés Efrón at ang bagong dating na si Emme nag-aambag ng isang mahusay na trabaho upang mapanatili ang isang klima ng mahusay na pangkalahatang pag-igting. Sa buong tala, sinuri ng direktor at mga aktres ang pagkatao ng ang mga tauhan, ang ugnayan sa pagitan nila, debut ng pelikula ni Emme, ng mga bawal tulad ng incest at mga alamat ng Guarani na lilitaw sa pelikula.

La buong panayam, kung gayon:

Ang mga tauhan nina Lala at La Guayi ay nagtatago ng napakaraming mga lihim na hindi natapos ang isang pagtuklas kung ano ang gusto nila, dahil din sa tila sila ay ginagabayan lamang ng pag-iibigan at hindi kailanman ng pangangatuwiran ...
Lucy:
Kabuuan Sa palagay ko ang pagkakaroon ng alamat ng batang lalaki ng isda sa lawa, ang lahat na may kaugnayan sa tubig at kung ano ang nasa ilalim ng ibabaw, ay naiugnay sa emosyonal kaysa sa makatuwiran, ito ay isang bagay na pambabae sa mundo. At ang pagpupulong ng dalawa ay mula sa lugar na iyon, kung saan silang lahat ay naghalo: ang kanilang relasyon ay erotiko, maternal, palakaibigan. Nalampasan sila ng bono. Bilang karagdagan, interesado akong samahan si Lala sa kamay, hindi ko nais na malaman ng manonood higit sa kanya, ngunit maging isang par sa pagkalito. Dahil kapag may higit na distansya, ang isang tao ay may posibilidad na hatulan ang mga character at hindi ako interesado na magkaroon ng isang malayong hitsura, hatulan ang mga ito. Oo, upang maunawaan ang mga ito. Pareho silang may mabibigat na lihim at gayon mahalaga na hindi sila tinuro ng daliri at maaaring mahalin kahit na hindi komportable.
Emma: Para sa akin, ang pinakamahalagang bagay ay iyon, upang maunawaan kung ano ang tulad ng La Guayi at hindi hatulan siya. Sa palagay ko ang tanging dahilan na gumagabay sa kanilang dalawa, na kung saan ay ang kanilang dahilan para sa pagiging, ay ang pagmamahal na nararamdaman nila.
Nagkaroon ka ng isang malakas na character upang gawin ang iyong pasinaya sa pelikula, paano mo ito lapitan?
Emma: Sa mga Inés ay nag-iingat kami upang maitaguyod ang ugnayan sa dalawa. Mula sa unang pagkakataon na nabasa ko ang script, naisip ko ang La Guayi: maliit na batang babae, sa Paraguay kasama ang kanyang mundo; marupok at malakas sa parehong oras. Sinusunod niya ang kanyang mga likas na ugali at nag-iiwan ng kanyang katawan, na kung saan ay ang tanging bagay na mayroon siya: ito ay ang kanyang bahay, ang kanyang bilangguan at ang kanyang sandata din. Kasama si Lala, sa isang paraan, pinapayagan niya ang kanyang sarili na maging ina na hindi niya maaaring maging at hindi siya maaaring magkaroon. Iyon ang dahilan kung bakit ang bono ay napakalakas, lampas sa erotiko. At ang kanilang mga mundo ay huli na magkamukha.
Agnes: Iyon si Lala, na tila nasa kanya ang lahat, ay nauwi sa pag-iisa. Ngunit kalaunan ay natuklasan niya ang kanyang sarili at maging ako ay namangha sa kung ano ang kaya niyang gawin. Naiintindihan ko ito nang paunti-unti; Gayundin naiintindihan ko ang 50 porsyento ng isang character kapag nakikita ko ang pelikula, palagi.
At ano ang nalaman mo tungkol kay Lala?
Agnes
: Hindi ako makapaniwala na inilagay ko ang aking katawan sa lahat ng iyon!
Lucy: Si Lala ay isang magiting na babae, naglakas-loob pa siyang harapin ang mga kuha! (tumatawa)
Siya ay isang tauhan na sumasailalim ng isang mahusay na pagbabago ...
Lucy:
Oo, kahit na sa eksena kung saan pinuputol niya ang kanyang buhok, ginagawa niya ito nang totoo at kinailangan naming i-film ang pag-iisip tungkol sa bago at pagkatapos ng sandaling iyon. Para kay Ines ay parang dalawang pamamaril.
Agnes: Mula doon, may pahinga at naging panlalaki si Lala, nakakakuha ng mas maraming lakas. Ito ay tulad ng kung ang isang timbang ay itinaas sa iyong mga balikat. At ito rin ay sagisag sapagkat ang kanyang mahabang buhok na kulay ginto ay nagmamarka ng kanyang antas sa lipunan.
Sa pelikula, ang bawal na insest ay direktang binanggit, paano nila ito ginawa?
Lucy:
Ang mga kamag-anak na ugnayan ay napaka-karaniwan sa Latin America, ang bilang ng mga kaso ay walang hanggan, tinanggap pa sila, o mananatili silang sotto voce, sa kasamaang palad hindi sila isang pambihira. Nakakausyoso na hindi ito napag-usapan pa sa sinehan, maliban sa ilang mga kaso o hindi direkta.
Ngunit sa iyong pelikula, ang bawal na iyon ay nakalagay sa lahat.
Lucy:
Oo. Sa pagitan ng mga ama at anak na babae mayroong dalawang napaka-simetriko na mga ugnayan sa pagitan ng mga batang babae at kani-kanilang ama. Sa katotohanan ito ay may kinalaman sa napaka simbiotikong ugnayan sa pagitan nila, na nagiging salamin. Bilang karagdagan, nais kong gumuhit ng isang hindi siguradong profile ng mga magulang, upang alisin ang mga ito mula sa stereotype. Ang mga ito ay malaswang nilalang ngunit maaari silang maging kaakit-akit nang sabay, iyon ang pinaka nakakaistorbo na bagay sa kanila.
Ginampanan ni Arnaldo André ang ama ng La Guayi, naisip mo ba siya nang direkta para sa tauhan?
Lucy:
Oo. Sa nobela mayroong isang kapatid sa halip na isang ama, ngunit pagkatapos ay nagpasya akong magbago at makipag-usap sa kanya. Nang tinanggap ni Arnaldo, muling isinulat ko ito para sa kanya, iniisip ang isang nangungunang lalaki sa labas ng kanyang stereotype. Napakainteres ng ginawa niya.
Ang mga ugnayan na ito ay minarkahan din ng kapangyarihan at paghimok ng krimen.
Lucy:
Nagtrabaho ako ng husto sa mga ugnayan sa kuryente, lalo na sa loob ng bahay. Maraming beses, sa ilang mga relasyon, naniniwala ang isang tao na ang mga bagay ay isang paraan at sa totoo lang kabaligtaran sila. Si La Guayi ang talagang, sa kabila ng pagiging katulong, ang humahawak sa mga sinulid ng bahay. Kapag, sa isang hapunan ng pamilya, kumakanta siya sa Guaraní, hindi niya ito ginagawa nang inosente.
Sa gitna ng katahimikan at kadiliman na kinakaharap ng mga tauhan, mayroon ding isang pangarap na mundo, ng alamat na gumaganap bilang isang kanlungan.
Lucy:
Isang bagay na tulad nito Ang paglalakbay ni Lala sa Paraguay ay tulad ng isang spiral na lumulutas, halos simbolo ito, sa paghahanap ng alamat na nilikha nila para sa kanilang sarili. Sa lugar na iyon, sa tabi ng Lake Ypoá, ang hangganan sa pagitan ng totoong at haka-haka ay malabo.


Maging una sa komento

Iwanan ang iyong puna

Ang iyong email address ay hindi nai-publish. Mga kinakailangang patlang ay minarkahan ng *

*

*

  1. Responsable para sa data: Miguel Ángel Gatón
  2. Layunin ng data: Kontrolin ang SPAM, pamamahala ng komento.
  3. Legitimation: Ang iyong pahintulot
  4. Komunikasyon ng data: Ang data ay hindi maiparating sa mga third party maliban sa ligal na obligasyon.
  5. Imbakan ng data: Ang database na naka-host ng Occentus Networks (EU)
  6. Mga Karapatan: Sa anumang oras maaari mong limitahan, mabawi at tanggalin ang iyong impormasyon.