Ostatnie fspotkanie w ostatni poniedziałek, 27 czerwca, Bud Spencer Zaskoczyła Terence'a Hilla, który był z ciekawością w Almerii. Nie mogło być inaczej. Miasto, które tyle razy dzielił ze swoim najbardziej znanym partnerem artystycznym w latach 70. i 80. XX wieku.
W Almerii, gdzie Terence Hill zadeklarował, że jest podekscytowany, zdruzgotani stratą najlepszego przyjaciela, strzelali razem Wybaczasz... ja nie (1967) Czterech oszustów (1968) y Wzgórze butów„(1969), trylogia Giuseppe Colizzi. Ale tytułów było znacznie więcej…
Carlo Pedersoli, tak naprawdę nazywał się, zmarł w zeszły poniedziałek w wieku 86 lat. Jego syn zrelacjonował: «Tata wyszedł spokojnie o 18:15. Nie cierpiał, miał nas wszystkich blisko siebie, a jego ostatnim słowem było „dziękuję”.
Kto był? Jak było?
Cud fizyczny. Miał prawie dwa metry wzrostu, ważył ponad 140 kilogramów i bardzo łatwo się uśmiechał.. Sam przyznał, że nigdy nie był dobrym aktorem. Każdy niewymagający krytyk filmowy twierdzi, że Carlo Pedersoli nigdy nie miał talentu do wędrowania po interpretacyjnych drogach. Ale to nie miało znaczenia: gdzie jego talent nie dotarł, dotarła jego obecność; i nigdy nie chodził po kinie, ale wiedział, jak podbić ekran pięściami.
Ale na długo przed postacią Buda Spencera Perdersoli miał już ciekawe życie. Urodzony w Neapolu w 1929, jego rodzina wyemigrowała do Ameryki Południowej w 1947, zmuszając go do porzucenia kariery chemicznej, która rozpoczęła się bardzo wcześnie ze względu na łatwość w nauce.
Mimo to, takUkończyłem prawo i nauczyłem się mówić w 6 różnych językach.
Gotowy Wyróżniał się umiejętnościami pływackimi. W 1950 roku został pierwszym włoskim pływakiem, który stracił minutę na 100 wolnych metrach (był siedmiokrotnym mistrzem kraju na tym dystansie) i zdobył kilka medali na różnych Igrzyskach Śródziemnomorskich.
Już w Igrzyska Olimpijskie w Helsinkach 1952 i Melbourne 1956 Oprócz samotnego pływania był częścią drużyny waterpolo swojego kraju, która dotarła do półfinału obu mistrzostw, a także brał udział w tym sporcie w Rzymie w 1960 roku.
Legenda głosi, że to właśnie w basenie spotkał innego dobrego pływaka o imieniu Mario Girotti. Po latach każda z nich przybrała inną nazwę, a Girotti przejął Terence Hill.
W swojej filmografii 17 filmów z Terence Hillem i kolejne 20 solo.
Jego początki w kinie
Wchodzę frontowymi drzwiami kina jak żołnierz Cesarstwa Rzymskiego, w mitycznym „Quo Vadis”. Był rok 1950.
Jego pierwszy występ z Terence Hillem miał miejsce w 1967 roku w filmie „Wybaczasz… mi”. Ale jego pierwszy sukces przyniósł w 1971 roku film „Nazywali go Trynidadem”, który wyznaczył drogę, którą obaj podążyli później w wielu kolejnych tytułach.
Jego styl był humorystycznym kinem z Masowe walki oparte na głośnych uderzeniach, ciosach i akrobacjach, zwłaszcza z Terence Hill. Stanowiły idealne połączenie. Spencer postawił na brutalność swojej sylwetki, surowy charakter, a Terence Hill był idealnym łotrem, odważnym i manipulującym.
Skąd wziąłeś imię Bud Spencer? Wydaje się, że było to w 1967 roku, w miksie jednego z jego ulubionych aktorów, Spencera Tracy'ego, z piwem marki „Bud”.
Wśród jego wielu umiejętności była muzyka. W wielu filmach, które nakręcił jako aktor, skomponował ścieżkę dźwiękową i odtwarzane w nich piosenki. W 1981 roku założył towarową linię lotniczą Mistral Air, która obecnie należy do Poczty Włoskiej.
Cudowna scena z Terence Hill
Współpraca między nimi zaczyna się w 1967 i kończy w 1994. Wspólnie nakręcili 17 filmów.
Filmy z Terence'em Hillem
„Wybaczasz… ja nie” (1967)
Oryginalny tytuł: Dio przepraszam... nie Io!
Reżyseria: Józef Kozi
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Frank Wolff, Gina Rovere, José Manuel Martín, Luis Barboo
Na stacji Canyon City całe miasto czeka na przybycie nowego sędziego pokoju. Kiedy przyjeżdża pociąg, robi to bez maszynisty i pełen trupów.
Napad i masakra mają wszystkie cechy, które zostały stracone przez Billa San Antonio, bandytę, o którym wszyscy przez długi czas wierzyli, że nie żyje. Doc, zawodowy gracz, rozpoczyna śledztwo w sprawie fałszywej śmierci Billa w nadziei na przechwycenie całego skradzionego złota. Docowi pomaga Earp, jego były partner, a obecnie pracownik firmy, w której bank ubezpieczył przesyłkę złota skradzionego przez Billa San Antonio.
Był to pierwszy film, przy którym współpracowali, a także pierwszy w trylogii Cat Stevens i Hutch Bessy.
„Czterech oszustów” (1968)
Oryginalny tytuł: I quatre dell'ave Maria
Reżyseria: Józef Kozi
Aktorzy: Eli Wallach, Terence Hill, Bud Spencer, Brock Peters, Kevin McCarthy.
Druga część trylogii Cat Stevens i Hutch Bessy przedstawia Cat i Hutch przybywających do El Paso. Podczas gdy wieśniacy pracują nad przygotowaniem egzekucji, przybywają do banku, gdzie dostarczają kwotę bliską 300.000 XNUMX dolarów w złocie.
"Wzgórze butów ”(1969)
Tytuł oryginalny: Collina degli stivali, 1969.
Reżyseria: Józef Kozi
Aktorzy:Terence Hill, Bud Spencer, Woody Strode, Eduardo Ciannelli, Victor Buono, Lionel Stander, Alberto Dell'Acqua, Nazzareno Zamperla.
Jednocześnie mieszkańcy Wolność baw się na pokazie cyrkowym, Kot siódemki zamierza w końcu opuścić miasto. Kiedy próbuje przejechać konno przez wieś, zostaje podziurawiony kulami i ledwo udaje mu się wydostać poza granicę hrabstwa z raną postrzałową na ciele. Jest to trzecia część trylogii Cat Stevens i Hutch Bessy.
«Nazywali go Trynidadem »(1970)
Tytuł oryginalny: Chiamavano Trinità
Reżyseria: Enza Barboniego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Farley Granger, Elena Pedemonte, Steffen Zacharias, Dan Sturkie, Gisela Hahn, Ezio Marano.
Trinidad, jeden z najszybszych bandytów na Dzikim Zachodzie, umieszcza swojego starszego brata, łobuza gorszego od niego, jako szeryfa miasta, w którym zatrzymał się na odpoczynek. W regionie osiedliła się grupa pokojowo nastawionych mormonów, których burmistrz zamierza za wszelką cenę wyrzucić. Trinidad postanawia tam zostać, aby pomóc bratu w obronie Mormonów.
„Czarny Korsarz” (1971)
Oryginalny tytuł: Czarny corsaro
Reżyseria: Lorenzo Gicca Palli
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Silvia Monti, George Martin, Diana Lorys, Monica Randall, Sal Borgese, Pasquale Basile, Fernando Bilbao.
Najsłynniejszy brytyjski pirat, kapitan Blacke (Hill), chce zaatakować pokaźny hiszpański statek pełen złota. Ale nie tylko on, kolejny pirat; Czaszka (Spencer) ma tę samą intencję. A wśród nich będzie córka wicekróla kolonii.
„Silniejsi chłopcy” (1971)
Tytuł oryginalny: jestem forte, ragazzi!
Reżyseria: Józef Kozi
Aktorzy:Terence Hill, Bud Spencer, Reinhard Kolldehoff, Carlos Muñoz, Riccardo Pizzuti, Marcello Verziera, Sergio Bruzzichini, Cyryl Cusack.
Dwoje nierozłącznych przyjaciół, Salud i Plata, udaje się do banku po pracę. Spotykają rabusiów, którzy atakują establishment. W końcu uciekają bez szwanku, oszczędzają pieniądze… ale muszą schronić się w Kolumbii, gdzie mieszają się z poszukiwaczami przygód i poszukiwaczami szmaragdu. Tam spotykają szalonego pijaka, który twierdzi, że ma mapę kopalni. Po wielu przygodach uciekają swoim katastrofalnym samolotem. A potem pojawia się wspaniałe ujęcie kopalni szmaragdów.
„Nazywali go Trynidadem” (1972)
Oryginalny tytuł: dalej do Chiamarlo Trinità
Reżyseria: Enza Barboniego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Yanti Sommer, Enzo Tarascio, Harry Carey Jr., Pupo De Luca, Jessica Dublin, Dana Ghia
Trynidad i jej brat „dziecko” przechodzą trudny okres. Strzelili gola okradając dyliżans, ale nikt nie miał na nich pieniędzy. Na szczęście docierają do miasta, gdzie są brani za prawdziwych "Rangers", aby kontrolować bandę banitów, którzy przerażają miasto.
„A jeśli nie, to się denerwujemy” (1974)
Oryginalny tytuł: ltrimenti ci arrabbiamo
Reżyseria: Marcello fondato
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Deogratias Huerta, John Sharp, Patty Shepard, Manuel de Blas, Luis Barbero, Donald Pleasence, Emilio Laguna
Ben i Kid są dobrymi przyjaciółmi, ale rywalizują o nagrodę w wyścigu samochodowym, mały czerwony samochód sportowy z żółtym dachem. Po wielu przygodach wspólnie docierają do mety, więc minibolid należy do nich obojga. Jak to podzielić? Dzieciak proponuje, żeby zagrali to "do piwa i kiełbasek". Nagrodę wygra ten, kto najwięcej pije i ten, kto najwięcej zje. Ale niektórzy bandyci znanego gangstera są również zainteresowani samochodem ...
„Dwóch misjonarzy” (1974)
Tytuł oryginalny: orgi l'altra guancia
Reżyseria: Franco Rossiego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Jean-Pierre Aumont, Robert Loggia, Mario Pilar, Salvatore Basile
Dwóch misjonarzy, nieco psotnych, ale oddanych swojej sprawie, mieszka na rajskiej wyspie. Zdecydują się pomóc tubylcom w odniesieniu do mrocznych intencji gubernatora tego samego.
„Dwóch superpolicjantów” (1976)
Tytuł oryginalny: Dwie prawie płaskie super stopy
Reżyseria: Enza Barboniego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, David Huddleston, Luciano Catenacci, Ezio Marano, Luciano Rossi, Luigi Casellato, Edy Biagetti, Jill Flanter, April Clough
Dwóch przyjaciół o bardzo różnych charakterach, nieco agresywnych z wyglądu, niezbyt skrupulatnych, ale o dobrym sercu, planuje napaść w małym supermarkecie. Jak zawsze, przygotowują się do napadu w minimalnym stopniu, a kiedy w końcu wchodzą na teren lokalu, zdają sobie sprawę, że to tak naprawdę jest to Policyjne Biuro Rekrutacyjne i zanim się zorientują, zostają zwerbowani.
Nieparzysta para (1978)
Oryginalny tytuł: Parzyste i nieparzyste
Reżyseria: Sergio Corbucciego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Luciano Catenacci, Marisa Laurito, Kim McKay, Sal Borgese, Jerry Lester, Woody Woodbury, Carlo Reali, Giancarlo Bastianoni
To wojna z hazardem. Johnny ma przyrodniego brata CharlieTeraz trucker, ale były gracz… Johnny prosi o pomoc, ale nie chce wracać do świata gry. Johnny oszukuje cię, mówiąc ci, że przyjaciel Tracisz wzrok i potrzebujesz kosztownej operacji, a co może być lepszego niż wygranie pieniędzy poprzez hazard? Charlie uczy Johnny'ego sztuczek, które zna z gry.
„Jestem z hipopotamami” (1979)
Oryginalny tytuł: Io sto z gli ippopotami
Reżyseria: Italo Zingarelliego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Joe Bugner, May Dlamini, Dawn Jürgens, Malcolm Kirk, Ben Masinga, Les Marcowitz, Johan Naude
Chuda blondynka Slim i jego gruba brodaty przyjaciel Tom spotykają się w afrykańskim miasteczku, gdzie Tom założył ciekawą agencję turystyczną, dla której dzięki współpracy Slima udaje mu się kupić autobus. Chociaż ich rodzice byli braćmi, Slim i Tom nie są do siebie podobni, ale tym razem, za obopólną zgodą, zgadzają się zakłócić podejrzaną działalność bandy handlarzy dzikimi zwierzętami, którzy poświęcają się chwytaniu bestii przeznaczonych do zagranicznych ogrodów zoologicznych, wywożąc je nielegalnie i potajemnie.
„Kto ma przyjaciela… ma skarb” (1981)
Tytuł oryginalny: Chi trova przyjaciel, trova skarb
Reżyseria: Sergio Corbucciego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Olalla Aguirre, Asuncion Balaguer, Louise Bennett, Sal Borgese, Enriqueta Carballeira, Carmen Conesa.
Alan ucieka przed gangiem Frisco Joe, któremu zawdzięcza dużą sumę pieniędzy. W locie spotyka Charliego, samotnego i cichego marynarza. Alan ma przy sobie mapę pewnej wyspy, na której jego wujek Brandy, cierpiący na zapalenie opon mózgowych, zapewnia, że jest tam ukryty wielki skarb. Ale miejsce wskazane na mapie to stary fort wojskowy broniony przez japońskiego żołnierza, który wierzy, że wciąż jest w trakcie II wojny światowej.
„Dwa super głośniki” (1983)
Tytuł oryginalny: Nati z camicia
Reżyseria: Enza Barboniego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, Buffy Dee, David Huddleston, Riccardo Pizzuti, Faith Minton, Dan Rambo, Susan Teesdale, Dan Fitzgerald, Harold Bergman.
Rosco, niestrudzony podróżnik, znajduje Douga, brodatego olbrzyma, który został zwolniony z więzienia, w przydrożnej restauracji. Z pomocą Douga Rosco udaje się zemścić na niektórych zbirach, a kiedy wychodzą, wsiadają na ciężarówkę, każdy wierząc, że należy do drugiego, ale żaden z nich nie posiada żadnego pojazdu.
„Dwa super dwa” (1984)
Oryginalny tytuł: Non c'è due senza quattro
Reżyseria: Enza Barboniego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, April Clough, Harold Bergman, CV Wood Jr., Dary Reis, Nello Pazzafini, José Van de Kamp, Fernando Amaral, Roberto Roney.
Dwóch facetów, takich jak Greg Wonder i Elliot Vance, nie ma ze sobą wiele wspólnego. Jeden jest introwertykiem, który właśnie wyszedł z więzienia, a teraz gra na saksofonie w małym klubie jazzowym. Drugi to poszukiwacz przygód, który z największym entuzjazmem podejmuje każdą pracę. Oboje mieszkają bardzo daleko od siebie, ale jednocześnie anonimowa organizacja oferuje im tajną i wysoko płatną pracę.
Będą sobowtórami dwóch bardzo bogatych i wpływowych Brazylijczyków, podszywając się pod nich, aby stawić czoła niebezpieczeństwom, które otacza tych milionerów.
„Dwóch super gliniarzy w Miami” (1985)
Tytuł oryginalny: yumSuperpolicjanci
Reżyseria: Bruno Corbucciego
Aktorzy: Terence Hill, Bud Spencer, CB Seay, William Bo Jim, Ken Ceresne, Jackie Castellano, CV Wood Jr., Richard Liberty.
Dziwna i osobliwa para policjantów jest na tropie 20 milionów dolarów, które zostały skradzione przed laty podczas napadu. W poszukiwaniu wszelkiego rodzaju zabawnych sytuacji wydarzy się chaos i zamieszanie.
Niektóre filmy solo
"Zapatony" (1979)
Oryginalny tytuł: Piedone d'Egitto
Dyrektor: Steno
Aktorzy: Bud Spencer, Enzo Cannavale, Baldwyn Dakile, Angelo Infanti, Cinzia Monreale, Robert Loggia, Leopoldo Triest
Komisarz Rizzo i jego zastępca Caputto prowadzą śledztwo w sprawie porwania siostrzenicy magnata naftowego, Connie Burns. Za to porwanie odpowiada zespół „The Swede”.
„Superszeryf” (1980)
Oryginalny tytuł: Chissà perché… capitano tutte a ja
Dyrektor michele lupo
Aktorzy: Bud Spencer, Cary Guffey, John Bartha, Carlo Reali, Ferruccio Amendola, Giancarlo Bastianoni, Ottaviano Dell'Acqua.
Z odległej planety statek kosmiczny przybywa i odlatuje do małego miasteczka Monroe, uroczego 12-letniego chłopca, który stopniowo zaprzyjaźnia się z wielkim Joe, który z kolei zostaje mianowany szeryfem miasta. Chłopiec wkrótce zademonstruje swoje wielkie supermoce.
„Bananowy Joe” (1981)
Tytuł oryginalny: Banan Joe
Reżyseria: Steno
Aktorzy: Bud Spencer, Marina Langer, Mario Scarpetta, Gianfranco Barra, Enzo Garinei, Giorgio Bracardi, Gisela Hahn
Banana Joe, człowiek żyjący na rajskiej wyspie bez jakiejkolwiek działalności handlowej, przybywa ze swoją łodzią do portu, gdzie proszą go o specjalne pozwolenie na wyrzucenie jego łodzi na brzeg. Kiedy udasz się do miasta, aby sformalizować swoje pozwolenie, odkryjesz postępy współczesnego życia. Kiedy wrócisz na swoją wyspę, wszystko będzie bardzo bałaganiarskie.
„Aladyn” (1986)
Tytuł oryginalny: Superfantagen
Reżyseria: Bruno Corbucciego
Aktorzy: Bud Spencer, Luca Venantini, Julian Voloshin, Diamy Spencer, Janet Agren, Tony Adams
Biedny chłopiec imieniem Al Haddin znajduje lampę, za pomocą której przywołuje wszechmocnego geniusza, który spełni wszystkie jego życzenia, od spotkania z dziewczyną, którą lubi, po wygranie mistrzostw w narciarstwie wodnym.
„Do granic możliwości” (1997)
Tytuł oryginalny: Do limitu
Dyrektor: Eduardo Campoy
Aktorzy: Juanjo Puigcorbé, Lydia Bosch, Béatrice Dalle, Bud Spencer, Mabel Lozano, José Manuel Lorenzo, Rafael Romero Marchent
Program radiowy zostaje przerwany telefonem, który twierdzi, że jest mordercą kilku kobiet w Madrycie, ogłaszając kolejne morderstwo tej samej nocy. Spiker otrzymuje wyzwanie, aby śledzić grę, aby odkryć miejsce ofiary, podążając za wskazówkami. Ale to niebezpieczna gra.
„Dzieci wiatru (Między światłem a ciemnością)” (2000)
Oryginalny tytuł: Dzieci wiatru
Dyrektor: Jose Miguel Juarez
Aktorzy: Carlos Fuentes, Ursula Murayama, Jose Sancho, Bud Spencer, Jorge Galvan
Podczas podboju Meksyku przez Hiszpanów, hiszpański rozbitek imieniem Rodrigo zakochuje się w Tizcuitl, pięknej córce króla Tlacopana, z czasów panowania potężnego cesarza Montezumy.