Γεννημένος το 1947, ο Ιάπωνας Takeshi Kitano είναι γνωστός στη χώρα του για πολλές πτυχές. Ο Kitano είναι Ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, μοντέρ, κωμικός, παρουσιαστής, ζωγράφος, συγγραφέας και από το 2005 καθηγητής στο Graduate School of Visual Arts του Εθνικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών και Μουσικής του Τόκιο. Αυτό για το οποίο όμως έγινε διεθνώς γνωστός είναι η σκηνοθεσία ταινιών.
Ο Takeshi Kitano ήρθε στην συνειδητοποίηση τυχαία. Ήταν απλώς ο πρωταγωνιστής στο "Βίαιος μπάτσος”, Όταν η παραγωγή έμεινε χωρίς σκηνοθέτη και του την πρόσφερε ο παραγωγός. Έτσι το 1989 ο Kitano έκανε το ντεμπούτο του μεγάλου μήκους, το οποίο αποδείχθηκε αριστούργημα. Με αυτή την ταινία κέρδισε το πιο δημοφιλές βραβείο ηθοποιού και ήταν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου ηθοποιού από την Ιαπωνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Το υπέροχο αποτέλεσμα της πρώτης του ταινίας τον εκτόξευσε στη σκηνοθεσία και το 1990 γύριζε ήδη τη δεύτερη ταινία του.Σημείο βρασμού”, στο οποίο ήταν για άλλη μια φορά πρωταγωνιστής.
Το 1991 κυκλοφόρησε "Μια σκηνή στη θάλασσα”, Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε χωρίς να εμφανιστεί σε αυτήν ως ηθοποιός.
Μια ταινία που σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες δεν αφορά την αστυνομία και μαφία yakuza, επαναλαμβανόμενα θέματα στη φιλμογραφία του.
La Ιαπωνική Ακαδημία υποψήφια για τα βραβεία Kitano Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερου Μοντάζ για αυτήν την ταινία.
Αν οι ταινίες του μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν εξαιρετικής ποιότητας, το 1993 "Sonatine«Ήταν ακόμα πιο επιτυχημένος για εκείνον. Το «Sonatine» θεωρείται από πολλούς η καλύτερη ιαπωνική ταινία.
Η ταινία κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα Un Certain Regard του Φεστιβάλ Καννών, καθώς και η πρώτη από τον σκηνοθέτη που επιλέχθηκε για τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Τα επόμενα δύο έργα του ήταν κάπως δευτερεύοντα και δεν έχουν ξεπεράσει πολλά, αφού δεν είχαν διάχυση εκτός της χώρας του, το "Getting Any?" Το "Kids Return" του 1994 και του 1996.
Το 1997, με το "Hana-bi" το καλύτερο Kitano επιστρέφει με μια αστυνομική και μαφιόζικη ταινία, αν και μόνο ως φόντο σε βαθύτερα θέματα. Ο "Hana-bi" ήταν ο νικητής την ίδια χρονιά του Χρυσός Λέων του Φεστιβάλ Βενετίας της ίδιας χρονιάς.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1999, το Kitano έκανε πρεμιέρα «Το καλοκαίρι του Kikujiro”, Μια κωμωδία σε μορφή road-movie, που κέρδισε βραβεία όπως το Βραβείο Κριτικών και το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Seminci του Βαγιαδολίδ. Η ταινία ήταν επίσης υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.